ความรักสีคราม นิยาย บท 1071

ฮันน่าถอนหายใจอย่างโล่งอก รู้สึกได้ถึงน้ำหนักบนไหล่ของเธอเหมือนจะเบาลง เธอกังวลจริงๆ ว่าเธออาจจะเป็นลมได้จากจำนวนเงินที่ฟรานชอทจะบอก

“ถ้าอย่างนั้น ฉันขอตัวก่อนนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ฉันชอบมาก!" ฮันน่ารีบลงจากรถ หลังจากที่

ฟรานชอตยิ้มให้อย่างจริงใจ

ขณะที่เธอเดินไปที่ทางเข้า ฮันน่าก็โทรหาเพื่อนร่วมงานซึ่งน่าจะเป็นตากล้องของเธอในงานนี้

ปรากฏว่าเขายังมาไม่ถึง เธอจึงเข้าไปข้างในคนเดียว

เมื่อเธอเข้าไปในห้องโถง สถานที่ยังไม่แออัดมาก ยังไม่มีไฟสปอตไลต์ส่องไปบนเวที แสดงว่าแขกคนสำคัญยังมาไม่ถึง

ฮันน่าเดินไปหามุมเงียบๆ แล้วนั่งลง เธอไม่ชอบร่วมงานที่เป็นทางการ เธอชอบพักผ่อนและเพลิดเพลินไปกับการใช้เวลาอยู่กับตัวเองเงียบๆ

เหลือบดูเค้กแฟนซีที่วางอยู่บนโต๊ะ ฮันน่ากลืนน้ำลายอย่างหิวโหย เธออยากลิ้มลองรสชาติเค้กก้อนนั้นมากแต่กลัวจะเลอะเครื่องสำอางของเธอ ความขัดแย้งเริ่มขึ้นภายในใจของเธอ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอีเวตต์จะมาร่วมงานนี้ ฮันน่าตัดสินใจละทิ้งความอยากของเธอในที่สุด เฮอะ วันนี้อุตส่าห์ได้ฟรานชอทช่วยชีวิต

ตอนยืนอยู่ข้างเธอ ฉันไม่มีทางดูด้อยกว่าเธอแน่

ฮันน่ามั่นใจว่าอีเวตต์ต้องมีสไตลิสต์ส่วนตัวในฐานะคนดัง ถึงกระนั้น ฮันน่าก็มั่นใจว่าเธอจะสวยและดูดีกว่าอีเวตต์แน่นอนต่อให้ไม่แต่งหน้าเลยก็ตาม ยิ่งครั้งนี้เธอได้รับการแปลงโฉมโดยฟรานชอทด้วยแล้ว

ในไม่ช้าฝูงชนในห้องโถงก็เริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้น ฮันน่าเห็นเพื่อนร่วมงานของเธอแล้วท่ามกลางผู้คน เขาสะพายกล้องใหญ่เทอะทะติดตัว แล้วเขาก็หายไปจากสายตาทันที ตามมาด้วยเสียงกระหึ่มปนตะลึงของผู้คนดังลั่นในห้องโถงนั้นและทุกสายตาล้วนจับจ้องไปบนเวที

ทันใดนั้นเอง อีเวตต์ แทนเนอร์ ก็เยื้องกรายเข้ามา เธอเปล่งประกายราวกับดวงดาว เธอสวมชุดสีขาวยาวถึงข้อเท้า รองเท้าส้นสูงสีเงินประดับเพชร ผมยาวประบ่าของเธอปลิวไสวไปข้างหลังในขณะที่สร้อยคออันสวยงามระยิบระยับพันอยู่รอบคอของเธอ ยิ่งเพิ่มความเย้ายวนใจให้กับเธอ เธอดูราวกับว่านางฟ้าลงมาจากสวรรค์สู่บรรดาผู้คนที่รอต้อนรับ

เมื่อเห็นภาพนั้น ฮันน่าก็กระตุกริมฝีปากของเธอด้วยความหมั่นไส้ “แสดงมาก” ฮันน่าพึมพำกับตัวเอง