ในตอนแรก ฮันน่าต้องการหาข้ออ้างเพื่อปฏิเสธคำชวนของเขา เธอคิดว่าผู้ชายที่มีฐานะระดับนี้คงไปแต่ร้านอาหารระดับหรูๆ เท่านั้น อย่างไรก็ตาม คำตอบของเขากลับสร้างความประหลาดใจกับเธอ อีกทั้งเธอไม่สามารถหาเหตุผลอื่นมาปฏิเสธได้
ฮันน่าตามหลังซาเวียร์ไป เธอส่งข้อความถึงฟาเบียน บอกเขาว่าเธอจะไม่กินข้าวที่บ้าน หลังจากลังเลสักพัก เธอก็ปิดเสียงโทรศัพท์
ซาเวียร์เร่งฝีเท้าเร็วขึ้น เมื่อใกล้ถึงทางเข้า เขาเหลือบมองผู้ช่วยของเขาแล้วถามว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยหรือยัง?”
“ไม่ต้องกังวลเลยครับ คุณแจ็คสัน เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่นี้ต้องทำเธอร้องว้าวอย่างแน่นอน!” เขาพูดอย่างตื่นเต้นและรอให้คำชมเชยจากซาเวียร์
ซาเวียร์สะดุ้ง เขาค่อยๆ เหลือบหันไปมองว่าฮันน่าจะรู้ตัวก่อนหรือไม่
ซาเวียร์เปิดประตูให้เธออย่างสุภาพบุรุษ แล้วเบี่ยงตัวเป็นสัญญาณให้เธอเข้าไปก่อน ฮันน่ายิ้มให้กับท่าทีที่สุภาพของเขา
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ ยิ่งทำให้ฮันน่ารู้สึกว่าซาเวียร์ดูแลเธอเป็นอย่างดี และเธอก็ชอบเขามาก อย่างที่เขาพูด มันเป็นเรื่องดีที่มีเพื่อนแบบนี้
เมื่อเธอก้าวออกไปจากทางเข้าและกำลังจะลงบันได ก็มีแสงส่องเข้าตาเธอ เธอเอามือปิดตา พยายามเบี่ยงศีรษะมองไปทางอื่น
สิ่งที่เธอมองเห็นจากระยะไกล ทำเอารูม่านตาของเธอขยายกว้างขึ้นทันที ในตอนนั้นเธอรู้สึกราวกับมีไฟลุกโชนอยู่ในตัวเธอ ในขณะที่ความร้อนส่งผลให้เลือดของเธอสูบฉีดไปทั่วร่างกายด้วยความตื่นเต้น
รถสปอร์ตสีเงินเมทัลลิคจอดตรงทางเข้าแจ็คสัน กรุ๊ป ภายใต้แสงแดดอันเจิดจ้า ประตูอัตโนมัติของมันเปิดออก ดูเหมือนนางฟ้ากำลังกระพือปีก ฮันน่าจ้องมองที่รถอย่างหลงไหลก่อนจะพุ่งเข้าไปทันที
เจิดจ้าอะไรอย่างนี้? ใครจะสนล่ะ? พอร์ช จีที มาจอดถึงที่นี่ ก็ต้องถ่ายรูปสักหน่อยแล้ว แม่มาแล้วลูก!
ซาเวียร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย นี่มันรถที่ฉันซื้อเมื่อเดือนที่แล้วนี่? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...