ความรักสีคราม นิยาย บท 1119

“ผมว่าไม่จำเป็นนะ ผมมีธุระอื่นที่ต้องทำ” ฟาเบียนบอกปัดข้อเสนอของลีน่าและมองฮันน่า ดูกังวลใจเรื่องของเธออย่างเห็นได้ชัด

ลีน่าไม่ทันตั้งตัวกับคำปฏิเสธของเขา เพราะฟาเบียน นอร์ตันที่เธอรู้จักไม่เคยปฏิเสธเธอแบบนี้ มันเกิดอะไรขึ้น?

แต่ก็เข้าใจกระจ่างเมื่อเห็นสายตาที่ฟาเบียนมองฮันน่า

เขาบอกปัดเราเพราะแม่นั่นใช่ไหม? ธุระอื่นคืออะไร? จะไปกินอาหารกลางวันกับหล่อนเหรอ? เธอมองฮันน่าอย่างเคียดแค้น

แม่นี่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้และทำแผนการสองข้อของเราพังพินาศ ข้อแรกคือช่วยชีวิตเจ้าวินสันที่เป็นตายเท่ากัน และตอนนี้ก็คิดจะจับฟาเบียนอีก? ไม่มีทาง! อย่ามั่นใจให้มากไป! หล่อนมันก็แค่เด็กที่ถูกตระกูลแบล็กวูดทอดทิ้ง ไม่มีสิทธิมาจุ้นจ้านกับผู้ชายของเรา ฟาเบียน นอร์ตันเป็นของเราคนเดียว!

แม้จะคิดแบบนั้น แต่ลีน่าก็ยังเก็บอาการได้ “ไม่เป็นไรค่ะคุณนอร์ตัน ฉันเคารพการตัดสินใจของคุณ ไว้เจอกันทีหลังตอนที่คุณว่างก็ได้”

เธอแน่ใจว่าฟาเบียนคงไม่ยอมกินอาหารกับเธอในสถานการณ์แบบนี้ ไว้ชวนภายหลังดีกว่าจะเซ้าซี้

“ตามนั้น ผมขอตัวก่อน” ฟาเบียนตอบอย่างไม่ยินดียินร้ายก่อนจะลากฮันน่าออกไปด้วย

ลีน่าหรี่ตามองตามแผ่นหลังของทั้งคู่ สีหน้าของเธอดูถมึงทึงและเหี้ยมเกรียม ผู้หญิงคนนี้เอาอะไรให้เขากินนะ เขาถึงได้ใส่ใจหล่อนเหลือเกิน? เดี๋ยวก่อน เราต้องคิดให้ไวแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ ฟาเบียนต้องถูกฉกไปแน่!

“คุณลากฉันออกมาทำไม? ฉันอยากอยู่กับน้องชายของฉัน” ฮันน่าถามทันทีที่ออกจากห้องพักผู้ป่วย เธอสลัดมือของฟาเบียนออก

“ถ้าคุณอยากเข้ารับการผ่าตัดในวันพรุ่งนี้ล่ะก็ คุณต้องกลับบ้านกับผม” ฟาเบียนก็หงุดหงิดเช่นกัน

ยัยซื่อบื้อที่ไม่รู้จักขอบคุณเอาเสียเลย! ผมห่วงสุขภาพของคุณ อยากให้คุณได้พักผ่อน แล้วคุณจะบ่นทำไม?