ความรักสีคราม นิยาย บท 1161

หลังจากเฮนดริกเดินเอาซุปมาให้ฮันน่า เขาก็ตรวจดูจนแน่ใจว่ามีอุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการทานก่อนจะส่งมอบให้เธอ

ในที่สุดฮันน่าก็กินทุกอย่างที่เฮนดริกเอามาให้ มันอร่อยแต่ก็รู้สึกแตกต่างจากที่ฟาเบียนนำมาให้เธอ มันเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ที่แฝงอยู่ในอาหารล่ะมั้ง

ขณะที่เฮเลนเริ่มทานอาหาร เธอก็หันไปมองเจสันเป็นระยะๆ

ทำไมฉันถึงต้องมาเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้นะ? มันเป็นอะไรที่แย่มาก ฉันต้องซวยไปตลอดแน่!

"มีอะไร? นี่คุณไม่เคยเห็นใครที่หล่อขนาดนี้มาก่อนเหรอ?” เจสันถามกึ่งดูถูก รู้สึกลำพองในตัวเองเพราะในที่สุดเขาสามารถทำให้เฮเลนหงุดหงิดได้

“เฮอะ! ฉันเคยเจอคนหน้าด้านมานับไม่ถ้วน แต่นายนี่น่าจะหน้าด้านที่สุดในบรรดาทุกคนที่ฉันเคยเจอเลยล่ะ! ฉันล่ะสงสัยจริง ทำไมนายไม่ไปหล่อในดงสงครามซะล่ะ?” เฮเลนประชดอย่างเจ็บแสบ

“ทำไมฉันต้องไปที่ดงสงครามด้วย?” เจสันไม่ชอบเลยที่เขาไม่รู้ความหมายในคำเสียดสีที่เฮเลนใช้กับเขา

เฮเลนถลึงตาใส่แทนคำตอบ “เฮ้อ! นอกจากนายจะหน้าด้านที่สุดแล้ว ยังเป็นคนโง่ที่ไม่มียางอายอีก ถ้าฉันเดาไม่ผิด นายคงไม่พาศัตรูหัวใจของฟาเบียนมาที่วอร์ดนี้หรอกใช่มั้ย แต่เพราะนายไม่ค่อยฉลาดไง ฉันเลยเดาว่าต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ!”

เจสันอดไม่ได้ที่จะไม่เพิกเฉยต่อเสียงประชดประชันของเฮเลน เขาเริ่มร้อนตัวและพยายามหาทางแก้ต่างให้ตัวเอง “มะ-มันไม่มีอะไรเลย เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว! ทำไมถึงชอบโทษฉันกันนักนะ มีใครไม่เคยทำผิดกันบ้างหรือไง แม้แต่ผู้นำที่เก่งๆ ก็ยังทำผิดกันได้เลย!”

เขาเริ่มพูดจาโอ้อวดไปเรื่อย “แล้วดงสงครามอะไรที่คุณว่าน่ะคืออะไร? เป็นเพราะคุณคิดว่าผมจะสามารถยั่วยวนศัตรูของประเทศด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาของผมอย่างงั้นสินะ? ฮะ! ผมเห็นด้วยนะเพราะผมมั่นใจว่าพวกเขาจะหลงรักผมแบบหัวปักหัวปำแม้จะเป็นเพศใดก็ตาม!”

เมื่อเธอได้ยินคำพูดไร้สาระของเขา เธอเผลอพ่นอาหารออกไปเต็มแรงแทนที่จะกลืนมันเข้าไป

การกระทำของเฮเลนดึงดูดความสนใจของทุกคนรวมถึงวินสัน เขากระพริบตาด้วยความสับสนเพราะดูเหมือนว่าเขากำลังอยู่ท่ามกลางความขัดแย้ง

เธอกลั้นหัวเราะอย่างสุดกำลังจนพูดแทบไม่เป็นคำ “ฉะ-ฉันไม่เป็นไร... อยากพูดอะไรก็พูดเถอะ...”