ความรักสีคราม นิยาย บท 1164

ฟาเบียนตอบกลับยิ้มๆ “พูดกันตามตรงครอบครัวของเราคุ้นเคยกันมานานหลายสิบปีแล้วครับ”

เฮนดริกใช้เวลาสองสามวินาทีในการกลั่นกรองความคิดของเขา “ถ้าอย่างนั้น คุณลองคุยกับพ่อของเขาดูบ้างได้ไหมว่าให้เขามีเวลาให้เจสันบ้าง”

ต้องยอมรับว่าเฮนดริกเองลังเลใจที่จะทิ้งเจสันเอาไว้ลำพังเมื่อเขานึกถึงบทสนทนาก่อนหน้าที่พวกเขาคุยกันนอกวอร์ด

ขณะเดียวกันฟาเบียนก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำตอบของพ่อของเจสันเมื่อรู้เรื่องที่เด็กเหลือขอนั่นพูดจาลับหลังเขา

เขาหัวเราะเบาๆ หลังจากนึกไปถึงสิ่งต่างๆ ที่อาจรอเจสันอยู่ อย่างไรก็ตามเขาตัดสินใจจะลองร่วมเล่นไปตามเกมของเจสัน “แน่นอนครับ ผมจะลองคุยกับพ่อเขาดูเมื่อเขาว่าง”

อีกด้านนึงในห้องทำงานของประธานแจ็คสันกรุ๊ป ซาเวียร์เอนตัวพิงเก้าอี้ด้วยใบหน้าที่ดูหงุดหงิด เขาถามผู้ช่วยของเขาว่า “ในทางปฏิบัติฉันควรจะแสดงออกยังไงถึงจะดีที่สุดสำหรับเรื่องนี้?”

ผู้ช่วยมีสีหน้าค่อนข้างชวนผิดหวัง เขาในฐานะ 'ที่ปรึกษาที่พึ่งพาได้' ของซาเวียร์น่าจะเข้าใจกระบวนความคิดของเจ้านายได้ดีที่สุด จากวันที่เขาได้ถูกว่าจ้าง ความเฉลียวฉลาดและความใส่ใจทางอารมณ์มีผลต่อเขาขึ้นมากหลังจากที่ได้ร่วมงานกับซาเวียร์

ตั้งแต่นั้นมาเขากลายเป็นคนคิดเผื่อไปซะทุกอย่าง เขาจะต้องคิดในแบบที่จะทำให้ซาเวียร์พอใจได้ ไม่เช่นนั้นเขาอาจเสี่ยงต่อการถูกตบหน้าและอาจต้องคอยรองรับอารมณ์ของเจ้านายที่คุ้นเคยกับความเจ็บปวดของคนอื่นไปซักระยะนึงเลยทีเดียว

ผู้ช่วยของเขาจึงแนะนำว่า “คุณแจ็คสันครับ ทำไมเราไม่ลองเข้าทางน้องสาวของคุณยังดูล่ะครับ?”

ดวงตาของซาเวียร์เป็นประกายขึ้นแว่บนึง ส่งผลให้ผู้ช่วยของเขาเริ่มคิดหาช่องทางที่จะแก้ไขความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นไว้ล่วงหน้า