ความรักสีคราม นิยาย บท 1166

หลังจากคุยสัพเพเหระต่ออีกสักพัก เฮนดริกก็ขอตัวกลับและตั้งใจจะพาเฮเลนกลับไปด้วย แต่เธอยืนกรานจะอยู่เป็นเพื่อนฮันน่าต่อ เขาจึงยอมทำตามคำขอของลูกสาว

เนื่องจากเป็นโอกาสหายากที่เจสันจะได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพ่อทูนหัว เขาจึงอาสาไปส่งเฮนดริกที่บ้าน

หลังเฮนดริกกลับไป เฮเลนก็บอกฮันน่า “ฉันขอค้างคืนที่ห้องพี่นะ”

ฮันน่าตกใจเพราะเธอย้ายออกจากอพาร์ทเมนต์ที่เช่ามาอยู่บ้านฟาเบียนโดยไม่ได้บอกใครตั้งนานแล้ว

“อะไรกัน? พี่จะไม่ให้ฉันค้างหรอ? ไม่ใช่ว่าย้ายไปอยู่บ้านฟาเบียนแล้วหรอกนะ?” เฮเลนยิงคำถามเพิ่มเมื่อเห็นว่าเธอลังเล

คำถามของเฮเลนทำเอาฮันน่าสับสนอย่างมาก เธอกะจะกุเรื่องขึ้นและให้น้องสาวกลับไปนอนบ้าน แต่เฮเลนกลับคาดเดาได้อย่างแม่นยำ ฉันคงบอกไปไม่ได้ใช่ไหมว่าเธอเดาได้ถูกเผงเลย?

“ฮะ? เอาจริงดิ? พี่ได้ขออนุญาตพ่อกับแม่หรือยัง?” เฮเลนตกใจมากเพราะคำพูดเล่นๆ ของเธอกลับกลายเป็นเรื่องจริง

“พ…พี่ให้มาอยู่ด้วยก็ได้ แต่ห้ามไปบอกพ่อกับแม่นะ!” หลังจากครุ่นคิดแล้ว ฮันน่าก็ตัดสินใจบอกความจริงกับเฮเลน

ผู้เป็นน้องส่ายหน้าพลางแย้มว่า “ถ้างั้นก็ช่างเถอะ นั่นมันบ้านของฟาเบียนนะ ฉันคงค้างที่นั่นไม่ได้ถ้าพี่ไม่ได้อยู่ด้วย เดี๋ยวฉันหาโรงแรมแถวนี้นอนเอาก็ได้”

ทันใดนั้น ฟาเบียนก็พูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ เดี๋ยวผมจัดแจงที่พักสำหรับคืนนี้ให้เอง”

ล้อกันเล่นหรือเปล่า? จะให้ปล่อยน้องภรรยาไปค้างคืนที่โรงแรมได้ไงในเมื่อฉันเป็นเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์?

เฮเลนเกรงว่าจะเป็นการรบกวนฟาเบียน เธอยักไหล่พลางแนะ “อันที่จริง ฉันนอนเป็นเพื่อนฮันน่าที่นี่แทนได้ไหมคะ? ฉันรู้สึกไม่ค่อยไว้ใจที่จะฝากเธอไว้กับพยาบาล”

“ไม่จำเป็นหรอกครับเพราะคืนนี้ผมจะนอนที่นี่เอง” ฟาเบียนประกาศอย่างเฉยเมย

“ฮ…ฮะ?” สองสาวอ้าปากค้างพร้อมกันกับคำตอบของเขา