ความรักสีคราม นิยาย บท 1180

เฮเลนรู้สึกสับสนมาก เธอไม่รู้ว่าทำไมพฤติกรรมของไครอนถึงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงหลังจากได้รับโทรศัพท์หลายสาย

“ผมได้ให้โอกาสคุณแล้ว แต่คุณไม่เห็นคุณค่าของมัน” ฟาเบียนพูดด้วยเสียงที่ใจเย็น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของไครอนก็เคร่งขรึมพลางรู้สึกสลดเป็นอย่างมากต่อเหตุการณ์ที่พลิกผัน

นี่คือจุดจบของตระกูลแวนดรี เราแย่แล้ว เลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตาที่ฉันทุ่มเทให้กับแวนดรีกรุ๊ปมานานหลายปีกลายเป็นศูนย์เปล่า!

การได้ร่วมงานกับฟีนิกซ์กรุ๊ปและโกลด์สไตน์กรุ๊ปคือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต แต่ทว่าตอนนี้...

“แต่...” ทันใดนั้นฟาเบียนก็หยิบยื่นความหวังที่ริบหรี่ให้ไครอนแต่เขาไม่ได้พูดจนจบประโยค

ดวงตาของไครอนสว่างไสวเมื่อลำแสงแห่งความหวังถูกจุดประกาย “มีอะไรที่ผมทำให้คุณได้บ้างไหม คุณนอร์ตัน? ผมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ เรื่องอะไรก็ได้!”

ไครอนหันกลับมาและมองชาเนียด้วยความบึ้งตึง “ขอโทษคุณนอร์ตันเดี๋ยวนี้”

เธอนึกไปถึงสิ่งที่พ่อของเธอพูดไว้ก่อนหน้านี้และเริ่มตระหนักว่าฟาเบียนไม่ใช่คนที่ควรไปหาเรื่องด้วย เธอก้าวออกไปอย่างไม่เต็มใจและขอโทษ “ได้โปรดให้อภัยต่อความโง่เขลาของฉันด้วยค่ะ คุณนอร์ตัน”

ฟาเบียนเอียงหัวและขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจกับความไม่จริงใจของเธอ

ไครอนตีไหล่ของเธอและตะคอก “ขอโทษให้ดีๆ เดี๋ยวนี้!”

ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องทั้งหมดนี้? ทั้งหมดเป็นความผิดของเฮเลน ยัง! ทั้งหมดเป็นความผิดของนังสารเลวคนนั้น!

ชาเนียโกรธมาก แต่เธอรู้ว่าเธอต้องระงับความโกรธของเธอไว้และวิงวอนให้จริงใจกว่านี้ “ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน คุณนอร์ตัน ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วยค่ะ!” เธอก้มหัวลงและโค้งคำนับ

“แล้วน้องสาวของผมล่ะ?” ฟาเบียนถามอย่างไม่ไยดี