ความรักสีคราม นิยาย บท 1194

“อุ้ย! ขอโทษที่ไปเหยียบเท้านายนะด้วยนะเจสัน! นายคงไม่ใจแคบจนต้องมาทำอะไรผู้หญิงที่ไร้ทางสู้อย่างฉันใช่มั้ย?”

จากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานก่อนจะรีบวิ่งไปที่วอร์ดของฮันน่าให้เร็วที่สุด

ยัยแม่มดเอ้ย! กล้าดียังยังไงมาทำกับฉันแบบนี้! ฉันจะไม่ยกโทษให้เธอแน่! ฉัน...เดี๋ยวนะ...ไม่นะ ถ้าฉันตามเธอไป ฉันก็จะเป็นคนใจแคบอย่างที่เธอว่าน่ะสิ เราต้องไม่ตามไป! ฉันเป็นถึงผู้สืบทอดของโกลด์สไตน์กรุ๊ป จะให้คนอื่นมารู้ว่าฉันทำอะไรแบบนั้นไม่ได้! ฮึ่ม ไม่เป็นไร! ฉันจะปล่อยเธอไปก่อนแล้วกันแต่อย่ามายุ่งกับฉันอีกแล้วกัน! เจสันพูดกับตัวเองในขณะที่เขาเดินตามหลังเธอไป

“เฮ้ ฮันน่า! ตื่นรึยัง? ฉันเข้าไปนะ!" เฮเลนตะโกนบอกในขณะที่เธอกำลังเคาะประตู

“อ่า เข้ามาได้เลย!” ฮันน่าร้องตอบกลับมา

จากนั้นเฮเลนก็เปิดประตูและเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับเจสัน

“อรุณสวัสดิ์นะ ฮันน่า ฟาเบียน! โอ้ เจสันด้วยนะ...” เฮเลนทักทายทุกคนและเน้นตรงชื่อของเจสันพิเศษเพื่อเยาะเย้ยเขา

เจสันพ่นลมหายใจออกมาและเอ่ยทักทายทุกคนเหมือนกัน "สวัสดีครับ ฮันน่าแล้วก็ฟาเบียน!"

จากนั้นเขาก็หันไปหาวินสันที่เพิ่งจะแปรงฟันในห้องน้ำเสร็จและเขาก็พูดว่า "ไงวินสัน! ไม่ทักทายเราพวกเราสักหน่อยหรอ?"

วินสันเป็นเด็กดีและมักจะทำตามที่เจสันบอกเสมอ "หวัดดีครับพี่เจสัน! พี่เฮเลนด้วย!"

เจสันพนักหน้ารับด้วยความพอใจก่อนจะหันไปมองเฮเลน "ได้ยินใช่มั้ย? เขาทักทายฉันก่อน! ซึ่งนั่นแปลว่าเธอไม่สำคัญ!"