ความรักสีคราม นิยาย บท 1198

ซาเวียร์คิดว่าเธอกำลังพยายามจะช่วยเขาเพราะเสน่ห์ของเขา จากนั้นเขาก็ฉีกยิ้มกว้างและพูดว่า "ไม่เป็นไรครับ คุณเฮเลนจะเรียกผมว่าอะไรก็ได้ตามใจชอบเลยครับ!"

มีอะไรให้ฉันชอบก่อน? ให้ตายเถอะ ฉันไม่ได้เรียกนายซ้ำ! แล้วจะมามีความสุขเพื่อ? เฮเลนคิดในใจขณะที่เธอยิ้มให้ซาเวียร์อย่างเคอะเขิน แต่เขาก็ทำแค่จ้องมองเธอเหมือนอยากให้เธอพูดอีกครั้ง

"โอ้ยตายแล้ว! ในห้องมันร้อนจังเลย! ฉันขอออกไปสูดอากาศก่อนนะเชิญสองคนคุยกันตามสบายเลย!" เฮเลนพูดโพล่งออกมาพอคิดได้ว่าเขามาที่นี่เพื่ออะไร จากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตู

"ฉันช่วยคุณแล้วนะคุณแจ็คสัน ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว แล้วก็อย่าเปิดโปงความลับฉันล่ะ เข้าใจ๊?" เธอกระซิบบอกกับซาเวียร์ในขณะที่เดินผ่านเขา

ซาเวียร์ส่งสายตาอย่างตอบกลับมาอย่างมั่นใจว่า "ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการได้! ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง!"

จากนั้นเฮเลนก็ออกไปจากห้องให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาของเธอจะเร็วได้ก่อนที่ฮันน่าจะสังเกตเห็นความผิดปกติ

ฮันน่าทำเสียงกระแอมขึ้นเพื่อบอกให้เธออยู่ต่อ แต่เฮเลนกลับไม่สนใจและรีบวิ่งออกไป ให้ตายเถอะเฮเลน! ทำไมต้องหนีไปด้วยล่ะฉันไม่ได้โกรธเธอสักหน่อย? แล้วตอนนี้ฉันต้องมาติดอยู่ที่นี่กับผู้ชายคนนี้เนี้ยนะ โอ้ย อึดอัดชะมัด

เธอสันนิษฐานว่าที่เฮเลนออกไปคงเป็นเพราะเธออายที่ดันไปเข้าใจผิดว่าซาเวียร์เป็นฟาเบียน อย่างน้อยเธอก็รู้ว่าเฮเลนตั้งใจทำให้ซาเวียร์ได้ใช้เวลาอยู่กับเธอตามลำพัง

"นั่งก่อนสิค่ะคุณแจ็คสัน" ฮันน่าพูดด้วยความรู้สึกแปลกๆ จากนั้นเธอก็คิดได้ว่าฟาเบียนน่าจะกำลังเดินกลับมาจากไปซื้อมื้อเช้า