ลีน่านึกดูถูกฮันน่าในใจ นี่เรื่องตลกใช่ไหม? ฉันไม่แตะมาสก์หน้าของเธอหรอก! มาสก์หน้าของฉันน่ะเป็นเกรดพรีเมี่ยม ของเธอจะมาเทียบได้ไง?
เธอนึกดูแคลนตระกูลยังเสมอที่ยากจนกว่าเธอมาก วินสันเองก็ไม่ได้ร่ำรวย ใครจะรู้ว่าเขาซื้อมาสก์หน้าเกรดไหนมา? ถ้ามันทำร้ายผิวหน้าของฉันล่ะ? ลีน่าครุ่นคิดอย่างพรั่นพรึง
“ถ้าเธอไม่อยากได้ฉันก็ไม่บังคับ” ฮันน่าพูดอย่างสบายใจ เธอไม่คิดว่าลีน่าจะรับมันอยู่แล้ว แค่จงใจขัดจังหวะเฮเลนเท่านั้น
ไม่ช้าห้องพักผู้ป่วยของโรงพยาบาลก็เซ็งแซ่ด้วยเสียงพูดคุยกันอย่างตื่นเต้นของคนในห้อง ขนาดวินสันที่ปกติค่อนข้างสงวนท่าทีก็ยังมีส่วนร่วมในการสนทนาถึงสองครั้ง
ระหว่างการเข้าห้องน้ำในระยะเวลาสั้นๆ ฮันน่าถือโอกาสบอกเฮเลนว่าสถานะของฟาเบียนทำให้ไม่อาจเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างฟาเบียนกับเธอให้พวกแบล็กวูดรู้ได้ ดังนั้นพวกแบล็กวูดจะยังคงไม่รู้เรื่องรู้ราวต่อไป
ฮันน่ากำชับเฮเลนว่าห้ามเปิดเผยความจริงต่อหน้าพวกแบล็กวูด ไม่ว่าจะในกรณีใดก็ตาม ตอนนี้ฟาเบียนกับเธอจะสวมบทบาทพี่ชายกับน้องสาวไปก่อน
เฮเลนรู้สึกว่าเรื่องนี้พิลึกพิลั่น แต่ก็รับปาก
เมื่อทุกคนมีส่วนร่วมในการพูดคุยอย่างออกรส ยามเช้าก็ดูจะผ่านไปในพริบตาเดียว อมีเลียมาส่งอาหารที่ทำเองจากที่บ้าน และฟาเบียนก็ยืนกรานจะป้อนฮันน่าด้วยตัวเอง เพราะไม่คุ้นชินกับการตกเป็นจุดสนใจ ฮันน่าจึงกินอาหารทีละน้อยอย่างเขินๆ
ความเกลียดชังในหัวใจของลีน่าเพิ่มขึ้นอีกเมื่อเห็นภาพของฟาเบียนที่กำลังบรรจงป้อนอาหารให้ผู้หญิงอื่น เธอนึกก่นด่าสาปแช่งฮันน่าตลอดช่วงเช้า ถ้าลีน่าไม่ได้ทุ่มเทมาตลอดเพื่อให้ดูดีในสายตาของฟาเบียนล่ะก็ เธอคงตะเพิดฮันน่าออกไปนานแล้ว
หลังจากฮันน่ากินอาหารเสร็จ ฟาเบียนก็เตรียมตัวกลับ แต่ก่อนจะได้กลับก็พร่ำบอกเฮเลนซ้ำๆ เรื่องการป้อนซุปถ้วยต่อไปให้ฮันน่า
“นายพาพวกครอบครัวยังออกมากินอาหารหรือเปล่า?” ฟาเบียนโทรถามเจสันทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล
“ใจเย็นน่ะฟาเบียน พวกเรากินเสร็จแล้ว ตอนนี้อยู่ที่วิลล่าในสวนลีออน กำลังรอให้นายมานี่แหละ” เจสันที่อยู่ปลายสายตบหน้าอกของเขาอย่างกระตือรือร้น มุ่งมั่นจะพิสูจน์ให้ฟาเบียนเห็นว่าไว้ใจเขาได้
“รู้แล้ว ฉันกำลังไป” ฟาเบียนตอบแล้ววางสาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...