ความรักสีคราม นิยาย บท 1214

เจสันมองฟาเบียนอย่างอิจฉาระคนยำเกรง สายตาของเขาแทบจะทะลุหัวกะโหลกของฟาเบียน

“ผมมีคำถาม ทำไมคุณถึงตัดสินใจมาบอกผมตอนนี้ทั้งที่ผ่านไปสองเดือนแล้ว?” เฮนดริกถามอย่างสงสัยหลังจากคิดหนักอยู่ครู่หนึ่ง

“ตอนแรกฮันน่าไม่อยากให้ผมบอก เธอพูดว่ายังไม่ถึงเวลา หลังจากนั้นผมก็ยุ่งกับงานในออฟฟิศที่เข้ามาไม่หยุดและหาเวลามาเยี่ยมคุณสองคนไม่ได้เลย” ฟาเบียนตอบอย่างขอโทษขอโพย

“โชคดีที่พวกคุณตั้งใจจะไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูแลฮันน่า ผมจึงตัดสินใจว่านี่คือเวลาเหมาะสมที่สุดที่จะสารภาพความจริง ผมอยากให้คุณสองคนเจอแม่ผมด้วย จะได้หารือกันเรื่องงานแต่งงานของผมกับฮันน่า ผมต้องชดเชยให้แม่ที่เราเคยรีบร้อนแต่งงานกัน” ฟาเบียนพูดต่ออย่างเหนียมๆ

ว้าว! หวังว่าฟาเบียนจะให้เราเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เจสันคิดอย่างตื่นเต้น เขาดีใจที่ฟาเบียนกับฮันน่าจะได้แต่งงานกันจริงๆ

แต่เฮนดริกดูจะหวาดหวั่น คิ้วที่เพิ่งคลายเมื่อครู่พลันขมวดเข้าหากันอีก เขาอึกอัก “ฟาเบียน ผมอาจชี้ขาดเรื่องนี้ไม่ได้ ผมแน่ใจว่าคุณรู้ ผม…ผมไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฮันน่า ผมไม่คิดว่าตัวเองจะมีคุณสมบัติครบถ้วนในการเห็นชอบกับการแต่งงานของคุณ”

ถ้าเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับเฮนดริก เขาคงอนุญาตให้ฮันน่ากับฟาเบียนได้แต่งงานกันทันที แต่ตอนนี้ฮันน่าเป็นของอีกครอบครัวหนึ่ง ทั้งลีโอและวินสันต่างอ้างว่าฮันน่าเป็นลูกสาวและพี่สาวของเขา เมื่อสองวันก่อน ลีโอเพิ่งมาพบเฮนดริกเพื่อหารือเรื่องการเปลี่ยนฮันน่าให้เป็นสมาชิกตระกูลแบล็กวูดอย่างถูกต้องตามกฏหมาย

เมื่อได้ยินคำพูดของเฮนดริกที่บ่งบอกการถอดใจ เจสันรู้สึกเจ็บแค้นแทนอีกฝ่าย พวกแบล็กวูดมีสิทธิอะไรถึงทอดทิ้งฮันน่าแล้วจู่ๆ ก็เรียกร้องให้เธอกลับไป? การทุ่มเททั้งหมดของเฮนดริกมิสูญเปล่าหรือ?