ความรักสีคราม นิยาย บท 1227

“คือ เรา...” ลีโอชะงักกึกเมื่อรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร "คุณพูดว่าอะไรนะ? แม่ของฟาเบียนตกลงที่จะแต่งงานแล้ว?”

เขากรามค้างด้วยความประหลาดใจที่จู่ๆ ก็มีข่าวดี

"แน่นอน ถ้าแม่ของฟาเบียนไม่เห็นด้วยกับการแต่งงาน ฉันคงไม่ขอให้คุณไปหาเธอเพื่อปรึกษาเรื่องการแต่งงาน” เฟลิเซียตอบอย่างฉุนเฉียว

แววตาชั่วร้ายปรากฏขึ้นในดวงตาของลีโอ เขาหรี่ตาลงและเริ่มคำนวณความเป็นไปได้ในการร่วมมือกับฟีนิกซ์ กรุ๊ป ถ้าฟาเบียนเป็นลูกเขยของฉัน บริษัทของฉันจะขยายอย่างรวดเร็ว!

“ตกลงคุณจะไปกับฉันไหม? ถ้าคุณไม่ยอม ฉันจะไปที่นั่นคนเดียว แต่ถ้าคุณไม่ปรากฏตัว ฟาเบียนจะคิดว่าคุณดูถูกเขา เขาไม่มีทางช่วยบริษัทของคุณ”

เฟลิเซียรู้ว่าลีโอกำลังวางแผนอะไรอยู่ เธอจึงพูดออกไปโดยตั้งใจ

“แน่นอนว่าผมจะไป ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อความสุขของลูกสาว” ลีโอประกาศราวกับว่าเขาทำเพื่อเห็นแก่ลีน่า

หลังจากทานอาหารเสร็จ คนขับรถก็รอฟาเบียนที่ชั้นล่างตามคำสั่งของเขา

ฟาเบียนสั่งให้คนขับรถลีมูซีนลินคอล์นของเขาเพราะว่ามีอยู่ห้าคัน ฮันน่าและวินสันเพิ่งฟื้นตัว ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่บนรถลีมูซีน

ไม่นานฟาเบียนก็เดินออกมาจากโรงพยาบาลโดยมีฮันน่าและคนอื่นๆ ตามอยู่ข้างหลัง ทั้งฮันน่าและวินสันเปลี่ยนชุดของโรงพยาบาลและสวมเสื้อผ้าของตัวเอง กำลังใจของพวกเขาดูดีเยี่ยม

“เข้าไปเลย” ฟาเบียนพูดขณะที่เปิดประตูรถให้อย่างสุภาพบุรุษ

ขณะเดียวกัน เฟลิเซียมาถึงที่พักนอร์ตันและบอกพ่อบ้านว่า “เรามาที่นี่เพื่อมาหาคุณนายนอร์ตัน เราเป็นเพื่อนของเธอ”