ความรักสีคราม นิยาย บท 124

เจนนี่เริ่มถ่ายทอดเรื่องราวออกมา “ตอนนั้นฟินนิคยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ตอนแรกตระกูลนอร์ตันวางแผนจะให้เขาไปเรียนต่อต่างประเทศแต่เขาตัดสินใจที่จะอยู่ในประเทศเพราะแฟนสาวของเขา ถ้าจำไม่ผิดเธอชื่ออีฟ...”

“อีฟเวลิน มอร์ริสัน” วิเวียนพูดแทรกขึ้นมา

เจนนี่รู้สึกสับสนนิดหน่อย “เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยเหรอ ใช่เลย เธอชื่ออีฟเวลิน มอร์ริสัน พวกเขาเป็นคู่รักหวานแหววเลยล่ะ แล้วฉันเดาว่าทั้งคู่ต่างเป็นรักแรกของกันและกันด้วย นั่นแหละฟินนิคถึงตัดสินใจจะอยู่เพื่อเธอ”

อยู่ๆ วิเวียนก็นึกถึงภาพถ่ายในลิ้นชักของฟินนิคที่มีทั้งคู่ยิ้มหน้าระรื่นในวัยเยาว์ได้ พวกเขาต้องรักกันมากเลย...เหมือนฟาเบียนกับฉันในอดีต...

“ปีแรกที่มหาวิทยาลับ ฟินนิคกับอีฟเวลินแกล้งสลัดพวกบอดี้การ์ดเล่นๆ ในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง นั่นแหละที่ๆ พวกเขาถูกลักพาตัว”

“พวกเขาเหรอ” วิเวียนขัดจังหวะเจนนี่ “คุณหมายถึงฟินนิคไม่ใช่คนเดียวที่ถูกลักพาตัวแต่อีฟเวลินก็โดนด้วยเหรอ”

เจนนี่พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง “ใช่แล้ว ตระกูลนอร์ตันปิดข่าว ทุกคนเลยคิดว่าฟินนิคคือเหยื่อเพียงคนเดียว ไม่มีใครรู้ว่าสุภาพสตรีผู้น่าสงสารคนนี้เป็นเหยื่ออีกคน”

“แล้วยังไงต่อ”

“พวกลักพาตัวเรียกค่าไถ่ก้อนโต คุณนอร์ตันผู้เฒ่ายอมจ่ายค่าไถ่เพื่อรักษาชีวิตหลานชาย แต่บางทีฟินนิคกับอีฟเวลินอาจจะเห็นหน้าพวกมัน พวกโจรลักพาตัวเลยตัดสินใจฆ่าพวกเขา พวกมันขังทั้งคู่ไว้ในโกดังสินค้าแล้วจุดไฟเผาที่นั่นซะ”

วิเวียนรู้สึกเครียดขึ้นมาเลย “แล้วอีฟเวลินถูกเผาทั้งเป็นเหรอ ฟินนิคเป็นคนเดียวที่หนีออกมาได้เหรอ”