การตอบสนองของเธอทำให้ฟาเบียนขบขันมาก ผมคือสามีของคุณ ทำไมคุณถึงกลัวผมมากนักล่ะ? แถมคุณยังใช้เวลาสักพักกว่าจะตอบสนอง แหม แหม
“คุณเข้ามาที่นี่ทำไม?” ฮันน่าแผดเสียง เสียงของเธอสั่นเครือ
เธอยังคงตกใจกับการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของฟาเบียน หน้าของเธอค่อยๆ แดงระเรื่อในขณะที่ฟาเบียนประเมินเรือนร่างของเธออย่างโจ่งแจ้ง
“ผมเหรอ?” ฟาเบียนหัวเราะคิกคัก “ผมมาเพื่อให้ความคิดเห็น ถ้าคุณตัดสินใจไม่ได้ ผมจะได้ช่วยคุณ”
เฮอะ! ฉันรู้จักคุณดีกว่านั้น! คุณมาที่นี่เพื่อแอบดูฉัน ไม่มีทางที่คุณจะมาเพียงเพื่อให้ความคิดเห็นหรอก!
“อ้อ ฉันยังลองไม่เสร็จ” เธอตอบ “ทำไมคุณไม่ออกไปก่อนล่ะ? ฉันจะออกไปเมื่อฉันเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว”
“ก็ได้”
ฟาเบียนพยักหน้าและหันเดินจากไปโดยไม่ลังเล
ฮันน่าเฝ้าดูเขาเดินออกไปอย่างสงสัย หือ? ทำไมเขาถึงออกไปเร็วนักล่ะ? นี่ไม่เหมือนเขาเลย
เธอย่องตามหลังเขาเพื่อที่ว่าเธอจะได้ล็อคประตูในนาทีที่เขาออกไปจากห้องลองเสื้อ ด้วยการทำแบบนั้น เขาคงไม่สามารถแอบดูเธอตอนเธอกำลังเปลี่ยนชุด
ทันใดนั้นฟาเบียนก็หยุดเดิน
ก่อนที่ฮันน่าจะตอบสนองได้ทันเวลา เขาก็เอื้อมมือและดึงเสื้อผ้าออกไปเพื่อเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของเธอ
เธอเบิกตากว้างและตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดว่า “นี่! คุณทำอะไรเนี่ย?”
ฮันน่ากระโดดเหมือนกระต่ายตื่นตูมและถอยห่างจากเขาเพราะเธอรู้สึกสังหรณ์ใจ
ฟาเบียนไม่แน่ใจว่าเขาควรหัวเราะหรือโมโหต่อปฏิกิริยาของฮันน่า
เขาเพลิดเพลินกับการเห็นฮันน่าเขินอายอยู่เสมอ แต่เขาก็ยังปรารถนาว่าเธอจะยอมรับการรุกของเขาและคล้อยตามเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...