ความรักสีคราม นิยาย บท 1252

ฮันน่าดึงฟาเบียนเข้ามาสวมกอดก่อนที่จะร้องไห้ออกมา

ณ เวลานี้ รถได้หยุดจอดลงหลังจากขับออกมาได้ไม่ไกลนัก

นับว่าเป็นโชคดีของทั้งสองคนที่คนขับสามารถควบคุมรถได้ทันท่วงทีและด้วยกำลังขับเคลื่อนของรถโรลส์-รอยซ์ที่ช่วยให้รถแล่นฉิว หากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปฟาเบียนและฮันน่าก็คงไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากเหตุการณ์นี้ได้

“หลับให้สบายนะ”

ร่างผู้ช่วยสั่นเทาไปทั้งตัวขณะที่หายใจติดขัด

หลังจากนั้นไม่นานฟาเบียนจึงติดเครื่องรถยนต์อีกครั้งก่อนที่ขับออกไปจากเหตุการณ์โกลาหลครั้งนี้

ทันใดนั้นเอง รถคันหนึ่งที่ขับตามรถของชายหนุ่มได้ถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อรถของเขาขับเข้าไปประชิด กระจกภายในรถแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยแรงระเบิด ผู้โดยสารหลายคนต่างได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยก่อนที่จะถูกนำไปส่งโรงพยาบาลในที่สุด

“คุณนอร์ตัน สิ่งที่คุณกังวลมาตลอดกลับเกิดขึ้นจริงๆ ด้วย” อดีตนายทหารช่างของหน่วยรบพิเศษแห่งชานน่าได้เอ่ยขึ้น เขาคือคนที่ฟาเบียนเคยโทรติดต่อเมื่อไม่นานมานี้ ชายหนุ่มตั้งใจให้เขาเดินทางมาหาทันทีที่ได้รับข่าว

“เอาล่ะ อย่างไรตอนนี้เราก็ปลอดภัยกันแล้ว ไปขึ้นรถคันอื่นกันเถอะ”

ชายหนุ่มจับมือฮันน่าไว้ก่อนที่จะเปิดประตูรถเพื่อพาเธอขึ้นไปนั่ง

เจสันรีบวิ่งกรูดเข้าไปหาทั้งสอง เมื่อเห็นกับตาตัวเองว่าทั้งฟาเบียนและฮันน่าปลอดภัยดี เขาจึงถอนหายใจออกมาอย่างหายห่วง

“คุณฟาเบียน ครั้งนี้คุณเกือบตายเลยนะ เพราะฉะนั้นเราต้องหาคนร้ายที่บงการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดและผมจะเป็นคนฆ่าพวกมันให้เอง!”

“เอาล่ะ ผมว่าเราค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลังเถอะ ตอนนี้เราควรจะเดินทางไปจัดงานแต่งงานให้เสร็จก่อน ที่เหลือไว้เราค่อยจัดการกันทีหลังแล้วกัน”

ฟาเบียนพูดพลางยักไหล่ขึ้น

“ฮัลโหล? โอเค อ่อ เข้าใจแล้ว จำไว้ว่าฉันต้องการให้คุณจัดการส่วนที่เหลือ ห้ามทิ้งหลักฐานไว้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการคุณแทน!”

ลีน่าพูดโทรศัพท์กับปลายสายขณะนั่งอยู่มุมหนึ่งภายในบริเวณชั้นหนึ่งของโรงแรมกลอรี่ สีหน้าของเธอช่างดูเคร่งขรึม