ความรักสีคราม นิยาย บท 1258

“คุณฟาเบียน อืม…” เฮเลนเริ่มตระหนักได้ว่าเธอกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่น่ากระอักกระอ่วน คืนนี้คือคืนแต่งงานของพวกเขา และที่นี่คือเรือนหอของทั้งคู่ แล้วเธอมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่?

“คุณฟาเบียน คุณกลับมาพอดีเลย ถ้างั้นดีเลยค่ะ! ฉันขอตัวกลับบ้านก่อน ยังไงก็ฝากดูแลน้องสาวฉันด้วยนะคะ!” เธอลุกขึ้นเดินออกไปโดยไม่รอให้ฟาเบียนตอบกลับ

“เฮ้อ ดีที่ฉันคิดได้เร็ว” เฮเลนตบอกอย่างนึกโล่งและดีใจที่ออกจากเรือนหอของทั้งคู่มาได้ ตอนแรกเธออยากจะแอบฟังพวกเขาคุยกันอยู่หรอก เธอคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะคิดว่าคงจะสนุกน่าดูถ้ารู้ว่านิสัยขี้เมาของฮันน่าเป็นอย่างไร

แต่เมื่อนึกได้ว่าฮันน่าและฟาเบียนอาจจะมีแผนสานสัมพันธ์ความใกล้ชิดกันในคืนนี้ เธอจึงไม่กล้า ในที่สุดเธอก็ส่ายหัวสลัดความคิดก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบ

“คุณฟาเบียน ไม่เอาหน่า! คราวนี้ถึงตาคุณแล้วที่จะปรนนิบัติฉันบ้าง! ฉันอยากเปลี่ยนชุดและเตรียมตัวเข้านอนแล้ว!” ฮันน่าเอ่ยออกไปอย่างตะกุกตะกักพลางวางมือบนไหล่ของสามี เธอเอียงหัวไปหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเชิงออกคำสั่งราวกับจักรพรรดิที่กำลังสั่งขันที

ฮันน่ารู้สึกราวกับเธอไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายได้อีกต่อไป ทุกอย่างช่างดูเหมือนฝัน ก่อนหน้านี้ เธอกับพี่สาวยังเอาแต่เรียกหาชายหนุ่มให้มาปรนเปรอ แต่กลายเป็นว่าเขาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอจริงๆ

ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานความฝันอันน่ามหัศจรรย์เช่นนี้ให้ลูก ลูกสัญญาว่าจะถวายความเคารพให้พระองค์เมื่อตื่นขึ้นมาจากฝันนะคะ

ฮันน่าเอามือดันคางชายหนุ่มขึ้นอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะจับใบหน้าหล่อหันซ้ายหันขวา และหยิกแก้มชายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

“ว้าว ช่างเหมือนจริงเหลือเกิน น่าสนใจแฮะ ชักน่าสนุกแล้วสิ” ฮันน่าเม้มริมฝีปากของเธอแน่นขณะใช้ความคิด ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอจึงมองสามีด้วยใบหน้ามึนงง

ชายหนุ่มยิ่งมีสีหน้าบูดบึ้งมากขึ้นไปอีก เมื่อถูกภรรยาลูบแก้มไปมา

ที่พูดว่า 'เหมือนจริง' คุณหมายความว่าอะไร? เพราะนี่คือเรื่องจริง!