ความรักสีคราม นิยาย บท 1260

เมื่อฟาเบียนเดินมาถึงห้องครัว ก็รู้สึกแปลกใจที่มีซุปไก่ตั้งบนโต๊ะรอให้เขามาดื่มจริงๆ ตามที่ฮันน่าพูด

ร่างสูงตกใจกับสิ่งที่เห็น เพราะตอนแรกเขานึกว่าคนเมาอย่างเธอคงพูดเรื่องไร้สาระ แต่นี่คุณกลับทำซุปไก่ให้ดื่มจริงๆ งั้นเหรอ? แสบไม่เบานิ ฮันน่า คุณทำเจ็บแสบไม่เบาเลย

แต่นี่มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ? ชายหนุ่มคิดว่าเป็นเพียงซุปในถ้วยชามหนึ่งหรือขวดแก้วเล็กๆ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมาเป็นหม้อใบเบ้อเร่อขนาดนี้ นี่มันปริมาณสำหรับทานทั้งวันชัดๆ!

ชายหนุ่มจ้องหม้อใบนั้นด้วยท่าทีพินิจ เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลากับสิ่งที่เห็น จึงขยับไปมองดูใกล้ๆ เพื่อให้เห็นชัดขึ้น เมื่อเห็นภาชนะที่เธอใช้เต็มสองตา เขาถึงกับพูดไม่ออก มันไม่ใช่แค่หม้อใบใหญ่! แต่นี่คือกะละมังที่เขาซื้อให้เธอแช่เท้าต่างหาก!

ฮันน่า ยัง!

“คุณใจดำอำมหิตเกินไปแล้ว กล้าเอากะละมังมาต้มซุปให้ผมทานจริงๆ งั้นหรือ”

แน่นอนว่าฟาเบียนไม่คิดจะดื่มมันจริงๆ เขายกกะละมังใบนั้นขึ้นและเดินตรงไปยังห้องน้ำก่อนที่จะเทของเหลวในภาชนะลงไปในชักโครก หลังจากกดชักโครกทำลายหลักฐานเรียบร้อย ก็เดินปรี่ไปที่ห้องนอนโดยในมือยังคงถือกะละมังอยู่

“ผมดื่มหมดแล้ว” เขายกกะลังมังขึ้นโชว์ให้หญิงสาวดูใกล้ๆ

ฮันน่ามองดูกะลังมังที่ว่างเปล่าตรงหน้าก่อนที่จะพยักหน้าด้วยความพอใจ หึ! ที่นี้คุณจะได้ลิ้มลองสักทีว่าการดื่มซุปไก่รสชาติมันเป็นยังไง? มาดูกันว่าต่อจากนี้คุณยังกล้าบังคับให้ฉันดื่มมันอีกไหม

ฮันน่าครุ่นคิดอะไรบางอย่างเงียบๆ ก่อนที่จะเริ่มพูดกับสามีอีกครั้ง “ดูสิคะ ฉันซื้อมันใหม่มาให้คุณใส่เลยนะ”

หญิงสาวพูดพลางยกชุดแต่งงานที่เธอเพิ่งถอดขึ้นและยัดลงไปในแขนหนาของสามี โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาจะต้องการเสื้อผ้าพวกนี้หรือไม่

ในตอนนี้ ไม่มีอะไรที่สามารถช่วยบรรเทาไฟร้อนที่ลุกท่วมในตัวผู้เป็นสามีได้อีกต่อไป เขาคิดว่าการกระทำของเธอช่างสะเพร่าเสียจริง อย่างน้อยเธอควรจะให้ของอย่างอื่นแก่เขาหรือไม่ก็แสร้งหาเสื้อผ้าของเขาสักตัวในตู้มาให้เสียยังดีกว่า การใช้ชุดที่ชายหนุ่มเลือกให้อย่างพิถีพิถันนั้นไม่เนียนเอาซะเลย

“คุณเป็นเด็กดีไม่ใช่เหรอ?” ดูเหมือนฮันน่าจะไม่ได้สังเกตสีหน้าที่ไม่มีความสุขของสามีในตอนนี้ เธอตบหน้าเขาเบาๆ และชมชายหนุ่มราวกับเด็กชายที่เชื่อฟังคำสั่งแม่