ความรักสีคราม นิยาย บท 1262

ลีน่าวางสายทันทีที่พูดจบ ดูเหมือนกับปลากำลังติดเบ็ดเสียแล้ว ตอนนี้อีเวตต์คงจะตื่นตระหนกและหวาดกลัวน่าดู เธอต้องมาตามที่ฉันบอกไม่ใช่เหรอ?

ลีน่าหัวเราะออกมาด้วยความสะใจและลูบมือไปมาอย่างอารมณ์ดี “อย่าคิดว่าจะหนีฉันพ้นเลย ฮันน่า ครั้งนี้ฉันมีแผนรัดกุมหลายชั้น แต่เธอกลับไม่มีอะไรมาสู้ฉันได้สักอย่าง ครั้งนี้เธอหนีไม่พ้นแล้วล่ะ”

สีหน้าหญิงสาวดูชั่วร้ายยิ่งเสียกว่าเดิม นอกจากวางแผนจัดการฮันน่า เธอยังคิดหาวิธีที่จะรับมือกับฟาเบียนเช่นกัน ถึงแม้เขามีอำนาจมหาศาลแต่ก็ใช่ว่าจะป้องกันทุกอย่างได้ ซึ่งเธอรู้ดีว่าต้องทำอะไรบ้างเพื่อจัดการพวกเขา

“โธ่ คุณฟาเบียน ถ้าหากจะโทษใครสักคนเรื่องนี้ คงต้องเป็นคุณ ทั้งหมดนี้คือความผิดของคุณที่ไม่คิดถี่ถ้วนมากพอ มันคือความผิดคุณนั่นแหละที่เลือกแต่งงานกับผู้หญิงแพศยาคนนั้น หากถึงเวลานั้นก็ขอให้คุณไปสู่สุขคติในพบภูมิหลังความตายนะคะ”

ลีน่ามองออกไปนอกหน้าต่างด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะเดินลงไปด้านล่าง

“คุณแจ็คสัน คุณไม่ต้องมอบอะไรสักอย่างเป็นของขวัญให้คุณฮันน่าเหรอครับ?”

ผู้ช่วยซาเวียร์ถามขึ้นด้วยความสงสัย ก่อนที่จะโดนซาเวียร์ผลักให้พ้นทาง

“หึ นายยังคิดว่ามันยังจำเป็นอีกงั้นเหรอ?”

ผู้ช่วยคนนี้ถือว่าเป็นคนสนิทที่สุดของซาเวียร์ ดังนั้นเจ้านายอย่างเขาจึงเชื่อใจและไม่เคยคิดที่จะปิดบังอะไรเขา

“เอ่อ…”

ผู้ช่วยได้ยินดังนั้นจึงเงียบไปอย่างรู้สึกอับอายกับคำถามที่ตนถาม ใช่แล้วล่ะ สิ่งที่ซาเวียร์พูดถูกแล้ว ไม่มีความจำเป็นอะไรอีกต่อไป ตอนนี้ความสัมพันธ์ของฮันน่าและฟาเบียนสนิทแน่นแฟ้นกว่าเดิม ซึ่งซาเวียร์เองก็ไม่มีทางที่จะเข้าไปแทรกกลางหรือเป็นมือที่สามได้

“อะไรที่จบลงแล้ว ก็ไม่ควรจะไปฟื้นฝอยหาตะเข็บ”

ซาเวียร์ส่ายหัวไปมาด้วยจิตใจที่ขมขื่นพลางเอนตัวไปพิงพนักเก้าอี้ ก่อนที่จะค่อยๆ เปิดหน้าต่าง หยิบของขวัญขึ้นมาดูและโยนออกไปนอกหน้าต่างในที่สุด

“ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไรหรอกที่ฟาเบียนสามารถเอาชนะใจผู้หญิงอย่างฮันน่าได้”

ซาเวียร์หายใจออก เขาต้องยอมแพ้อย่างไม่เต็มใจนัก แต่ก็รู้ว่าคงไม่มีโอกาสที่จะครอบครองหญิงสาวไว้ได้ ฮันน่าสูงส่งเกินกว่าที่เขาจะเอื้อมถึง