ความรักสีคราม นิยาย บท 1264

ฟาเบียนหันหลังมาดูเมื่อได้ยินเสียงเธอ ภาพที่เขาเห็นตรงหน้าคือหญิงสาวที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ตาคมเข้มได้ส่องประกายขึ้นมา ก่อนที่จะพูดด้วยท่าทีสงบว่า “คุณกำลังยั่วผมงั้นเหรอ?”

“อะไรนะ?”

ฮันน่าไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดแต่เธอสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มกำลังจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา ซึ่งทำให้เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อย

มีอะไรให้มองงั้นเหรอ? ก็แค่ผ้าขนหนูสีชมพู? ถ้าชอบมาก พรุ่งนี้ก็ไปซื้อสักผืนหนึ่งสิ

เอ่อ ฉันมีผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมตัวอยู่ ฉะนั้นตอนนี้ฉันควรจะรีบเดินหนีสิ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเกิดเขามีอารมณ์ขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น

ฮันน่าจึงยกเท้าเตรียมที่จะหนีเหตุการณ์ตรงหน้า…

แต่เดี๋ยวนะ…

หญิงสาวรู้สึกมีอะไรนุ่มๆ อยู่ที่เท้า เธอจึงมองลงไปดูอย่างไม่ได้คิดอะไร และแล้วเธอก็เห็นว่าผ้าขนหนูสีชมพูของเธอกองหล่นอยู่ที่พื้น

ร่างบางจึงมองที่ร่างกายของตัวเองก่อนจะพบว่าไม่มีอะไรปกปิดไว้เลยสักนิด

“เห้ย! ไอ้โรคจิต! มองอะไรห้ะ!”

หญิงสาวจึงฉวยผ้าขนหนูบนพื้นขึ้นมาอย่างเร่งรีบและพันรอบตัวของเธอไว้อีกครั้งอย่างรวดเร็ว

“ผมไม่ได้เป็นคนถอดมันสักหน่อย ผมกลับคิดว่าเป็นคุณซะอีกที่ตั้งใจปลดผ้าขนหนูเพื่อยั่วผม”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หญิงสาวด่า ร่างสูงจึงยกยิ้มขึ้นก่อนจะพูดหยอกล้อหญิงสาวกลับไป

“ฉันเนี่ยนะยั่วคุณ? อย่ามาพูดมั่วซั่วดีกว่า คุณต่างหากที่กำลังฉวยโอกาสเอาเปรียบฉัน”

เธอตอกกลับที่ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย ก่อนจะจ้องเขาอย่างไม่ลดละ

“ที่พูดมาคือสิ่งที่คุณทำเมื่อคืนไม่ใช่หรือ? ถ้างั้นไหนบอกมาสิใครกันแน่ที่เป็นคนแก้ผ้าและจับผมจูบอย่างบ้าคลั่ง? สำหรับผมช่างเป็นช่วงเวลาที่เร่าร้อนทีเดียวเลยล่ะ!”

“คุณ—ฉัน…”

สีหน้าหญิงสาวเริ่มแดงก่ำอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทันใดนั้น เธอจึงรีบวิ่งออกไปอย่างไม่รอช้า

“ยัยบ๊องเอ้ย จริงๆ เลย เราแต่งงานกันแล้ว แล้วทำไมเธอยังแสดงทีท่าแบบนี้อยู่อีกล่ะ?”

ชายหนุ่มส่ายหัวไปมาขณะมองหญิงสาวที่วิ่งออกไป เขาลุกขึ้นยืนก่อนที่จะมุ่งหน้าไปทางห้องน้ำ