“คุณมาที่นี่ทำไม?”
ทันทีที่เปิดประตูรถ เฮเลนก็เห็นเจสันกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน จึงถามออกมาอย่างประหลาดใจ
“ทำไมผมจะมาไม่ได้ ฮะ? ทีคุณยังมาหาพี่สาวได้เลย ผมจะมาหาฟาเบียนบ้างไม่ได้หรือไง? แถมครั้งนี้ฮันน่าก็เป็นคนโทรเรียกผมมาด้วย!” เจสันตอบอย่างเคืองๆ เล็กน้อย
“ก็นะ คุณมาได้อยู่แล้วสิ เข้าไปกันเถอะ”
พูดจบ เฮเลนก็รีบจ้ำอ้าวเข้าไปในคฤหาสน์อย่างไว
เธอรู้สึกผิดเพราะรู้ดีว่าฮันน่าเรียกเขามาที่นี่ทำไม ต้องเป็นเพราะฮันน่ากลัวว่าเขาจะสร้างปัญหาแน่ๆ
“ชิ ทำไมเธอต้องรีบขนาดนั้นด้วย?”
ริมฝีปากเจสันกระตุกอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเห็นเฮเลนเดินเข้าไปอย่างรีบร้อน
เฮเลนเคาะประตู ก่อนที่ฟาเบียนจะเปิดประตูให้ ฮันน่าคงอายที่จะออกจากห้องเพราะไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เฮเลนก็หัวเราะออกมาเบาๆ พลางถามฟาเบียน “ฮันน่าล่ะคะฟาเบียน?”
“อ้อ ฮันน่าอยู่ในห้องนอนน่ะ”
ฟาเบียนตอบพลางชี้ไปยังห้องนอนที่ฮันน่าอยู่และกำลังจะปิดประตู
“เดี๋ยวสิฟาเบียน ผมก็อยู่ด้วยนะ”
เจสันร้องเรียกอย่างรวดเร็ว แต่ก็อดบ่นในใจไม่ได้ เฮ้ ทำไมเขาเห็นแต่เธอล่ะ? ฮัลโหล? ฉันยืนอยู่ข้างหลังเธอนะ
“ทำไมนายมาอยู่นี่ด้วย?”
ฟาเบียนไม่แปลกใจมากนักที่เห็นเฮเลน พอได้เห็นกระเป๋าที่เธอถือมาด้วยก็รู้ทันทีว่าเธอเอาเสื้อผ้ามาให้ฮันน่าเปลี่ยน แต่เจสันนี่สิ มาที่นี่ทำไม?
“ฮ…ฮันน่าเรียกผมมา”
เจสันเคืองเล็กน้อย ทำไม? ฉันมาเยี่ยมไม่ได้เลยหรือไง? ต้องมีเรื่องเท่านั้นถึงจะมาที่นี่ได้? อกตัญญูจริงๆ พอมีเมียก็ลืมฉันทันที
“ฮันน่าบอกให้นายมาหรอ? งั้นก็เข้ามาสิ”
ฟาเบียนสงสัยเล็กน้อยว่าทำไมฮันน่าถึงเรียกให้เขามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...