ความรักสีคราม นิยาย บท 1296

ชาเนียหน้าถอดสี หัวใจก็เริ่มเต้นรัวขณะที่เคาะประตูก่อนจะเข้าไปในห้องทำงาน

“เธอเป็นใคร? ทำไมคุณนอร์ตันถึงเรียกเธอมาทั้งๆ ที่แต่งงานแล้วล่ะ? เมียน้อยคุณนอร์ตันหรอ?” พนักงานต้อนรับพึมพำกับตัวเองก่อนจะกลับไปประจำที่

ชาเนียเข้าไปในห้องทำงานและมองไปยังผู้ชายที่นั่งอยู่หลังโต๊ะ เขากำลังตรวจเอกสารอยู่และดูไม่ได้สนใจจะคุยกับเธอเลย

ไม่กี่นาทีต่อมา ฟาเบียนก็วางสัญญาที่ลงนามเรียบร้อยไว้ด้านข้าง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นประเมินชาเนียที่อยู่ตรงหน้า

“คุณคือชาเนียหรอ?”

เขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับรูปลักษณ์ของหญิงสาวเพราะคิดว่าเธอไม่มีอะไรที่น่าจะดึงดูดใจให้แจซั่นหาเรื่องเขาได้

แจซั่นคิดว่าฉันเป็นเป้าหมายที่จัดการได้ง่ายๆ หรือเป็นเพราะรสนิยมผู้หญิงของเขาแปลกกันแน่?

แม้ว่าชาเนียจะหน้าตาดี แต่ก็ไม่ได้ใกล้เคียงกับสาวไฮโซที่ฟาเบียนได้เจอในแต่ละวันเลย

“จึ๊! จึ๊! จึ๊! เทียบกับฮันน่าไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!” ฟาเบียนกล่าวพลางจับจ้องชาเนีย

ฟังจบ เธอก็คิดว่าคงเข้าใจเหตุผลที่ถูกเรียกตัวมาผิดไป

เขาเรียกฉันมาพบเพราะหน้าตาไม่ใช่เรื่องอุบัติเหตุหรอกหรอ?

ชาเนียงุนงงเพราะความคิดนั้น หลังจากตั้งสติได้ เธอก็ใช้นิ้วสางผมพร้อมกับจ้องตาฟาเบียน

เขารู้สึกเย็นสันหลังวาบและรู้ว่าเธอเข้าใจคำพูดของเขาผิดไป คงคิดว่าเขามีใจให้

“คุณชาเนียใช่ไหม?” หลังจากหมดความสนใจในตัวหญิงสาว เขาก็เอนหลังพิงเก้าอี้พร้อมกับถามคำถามออกมาอย่างไร้อารมณ์