ความรักสีคราม นิยาย บท 1319

“แน่นอน! ผมคนจริง รักษาคำพูด!”

“ก็ได้ พวกเราจะบอก…เรื่องเป็นอย่างนี้…”

ตามที่ทั้งคู่เล่า เมื่อคืนนี้ลีน่าสั่งให้พวกเขานำคลิปไปให้เธอที่สนามบิน ชายทั้งสองอ้างว่าไม่รู้รายละเอียดเรื่องอื่น และฟาเบียนก็ดูออกว่าอีกฝ่ายไม่ได้โกหก

“บอกมาว่าเธอมีลักษณะยังไง เอาคลิปมาให้ฉันด้วย แล้วฉันจะปล่อยพวกนาย”

ฟาเบียนตัดสินใจปล่อยทั้งคู่เพราะรู้ว่าจับตัวมาก็เปล่าประโยชน์ คนพวกนี้เป็นผู้ร้ายระดับล่างสุดที่ทำไปเพราะร้อนเงินเท่านั้น…เรารู้เรื่องนี้ดี

“ได้เลย! ผู้หญิงคนนั้น…” ชายคนหนึ่งรีบบรรยายก่อนจะดึงวิดีโอเทปออกจากในเป้ากางเกงของเขามายื่นให้ฟาเบียน

ฟาเบียนขมวดคิ้วและไม่ยอมรับมา

“ผม…เอ่อ…ผมซ่อนไว้ตรงนั้นเพราะเห็นพวกคุณค้นตัวทุกคน…” เขาอธิบายอย่างกระอักกระอ่วน

แต่แล้วทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อแจซั่นพรวดเข้ามาคว้าวิดีโอเทปไปจากมือของเขาและระดมจูบมันด้วยสีหน้าโล่งอก ขอบคุณพระเจ้าที่ในที่สุดเราก็ได้มันมา! ให้ตายสิวะ เรากลัวจนแทบบ้า!

แจซั่นลิงโลดจนไม่ได้สนใจแม้จะถูกฟาเบียนมองด้วยสายตาแปลกๆ เขาคิดไปว่าฟาเบียนอาจรู้สึกว่าตัวเขาเป็นคนไม่รู้จักบุญคุณ จึงเสนอจะจูบฟาเบียนเช่นกัน

“เท่านี้ก็โอเคแล้วคุณเดนน์! ไม่ต้องขอบคุณผมขนาดนั้นหรอก!” ฟาเบียนอุทานขณะถอยหลังไปสองสามก้าว เราไม่ได้ปลื้มผู้ชาย และอีกอย่าง…คุณทำตัวชวนอี๋ถึงขนาดจูบสิ่งที่ออกมาจากหมอนั่นได้ไง…แหวะ! น่าขยะแขยงจนอยากจะอ้วก!

“ตอนนี้เราจะทำไงต่อครับคุณนอร์ตัน?” แจซั่นถามหลังจากสงบสติอารมณ์แล้วและเพิ่งนึกได้ว่ายังไม่พบตัวอีเวตต์

“อืม…ตามหาต่อไป พวกนั่นไม่มีทางไปถึงสนามบินในระยะเวลาอันสั้นได้หรอก ยังปะปนอยู่ในฝูงชนนี่แหละ” ฟาเบียนพูดหลังจากครุ่นคิด