ความรักสีคราม นิยาย บท 135

“ดูเหมือนว่าแกจะเป็นห่วงเมียฉันจริงๆ นะเนี่ย” ฟินนิคพูดช้าๆ หลังจากเงียบไปนาน น้ำเสียงของเขาสงบ แต่ความรู้สึกที่ปนอยู่ในน้ำเสียงนั้นช่างเป็นลางร้ายอย่างอธิบายไม่ถูก

เมื่อฟาเบียนได้ยินคำพูดของฟินนิคที่แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของวิเวียน ความโกรธก็ปะทุขึ้นภายในตัวเขา

เนื่องจากความสัมพันธ์ของฟินนิคและมาร์คไม่ค่อยดี ฟาเบียนจึงไม่ค่อยให้ความเคารพอาของเขามากนัก เขาหยุดแสดงท่าทางสุภาพและเย้ยหยัน “ใช่ เพราะเธอคือรักแรกของผม”

ฟาเบียนพูดขึ้นเพื่อจะดูปฏิกิริยาโต้ตอบจากฟินนิค แต่ฟินนิคยังคงยิ้มอย่างเย็นชาในขณะที่พูดช้าๆ ว่า “ขอบใจที่แกเป็นห่วง”

ไม่มีคำพูดใดหลุดออกจากปากของฟาเบียนในเวลานั้น เขาอารมณ์เสียขึ้นมาในที่สุดเมื่อเห็นท่าทีเย่อหยิ่งของฟินนิค เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันทีและตะโกนว่า “ฟินนิค พูดมาตรงๆ คุณมาหาผมทำไม”

ฟินนิคแค่ยิ้มออกมาอย่างเย็นชาแทนคำตอบเมื่อเขาเห็นว่าฟาเบียนหงุดหงิดแค่ไหน “มันแน่นอนอยู่แล้วว่าฉันมาที่นี่เพื่อขอบใจแกที่ช่วยชีวิตเมียฉัน”

ในความเป็นจริง ฟินนิคหมายความตามที่เขาพูด

แม้ว่าเขาจะไม่พอใจที่รู้ความจริงว่าฟาเบียนเป็นผู้ช่วยชีวิตวิเวียนจากไฟไหม้ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะ

ฟาเบียน วิเวียนอาจได้รับบาดเจ็บมากกว่านี้

แม้จะมีความจริงใจ แต่คำพูดของเขาเหมือนเข็มทิ่มแทงโสตประสาทของฟาเบียน

ด้วยความโกรธ ฟาเบียนหัวเราะ เขาจ้องมองอย่างเย้ยหยันไปที่ฟินนิคที่นั่งวีลแชร์และพูดเยาะเย้ย “ถูกต้อง ผมเป็นคนช่วยวิเวียนจากไฟไหม้ ไม่เหมือนคนบางคนที่เป็นได้แค่ตัวภาระให้เธอแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ที่นั่น ใช่ไหม”

ฟินนิคโกรธจนหน้าดำคร่ำเครียดขึ้นมาทันที และแม้แต่โนอาห์เองก็ยังรู้สึกโกรธกับคำพูดเหล่านั้นด้วย โนอาห์ก้าวไปข้างหน้าและพูดเสียงดัง "ฟาเบียน นอร์ตัน คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง"

“ผมคิดว่าผมพูดชัดเจนมากแล้วนะ” รอยยิ้มของฟาเบียนจางลงเมื่อเขามองไปที่ขาของฟินนิค “คนง่อยเปลี้ยเสียขาอย่างคุณจะทำให้วิเวียนมีความสุขอย่างที่เธอสมควรได้รับได้ยังไง ถ้าสักวันหนึ่งวิเวียนและคุณต้องเผชิญอันตรายบางอย่าง คุณจะช่วยเธอได้ไหม ไม่ได้สินะ เพราะคุณมันเป็นแค่ไอ้ง่อย คุณทำไม่ได้แม้แต่จะ-”

ก่อนที่ฟาเบียนจะพูดจบ ฟินนิคก็คว้าไปที่เข่าของฟาเบียนที่อยู่ใต้ผ้าห่ม