ความรักสีคราม นิยาย บท 1361

แม้ว่าใบหน้าของซาเวียร์จะตึงเครียดเพียงใด แต่เขาไม่ได้เอ่ยอะไรสักคำและยังคงเดินตรงไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

“บอกผมหน่อยสิว่าทำไมคุณถึงอยากพบผม”

ในไม่ช้าฟาเบียนก็มาถึงห้องทำงานของซาเวียร์ ในเมื่อมีแค่พวกเขาสองคนอยู่ในห้องทำงาน ฟาเบียนจึงถามอย่างตรงไปตรงมาเพื่อที่เขาจะได้ไม่เสียเวลา

“คุณกำลังถามผมเหรอ? ทำไมคุณไม่ถามตัวเองล่ะ!” ซาเวียร์พูดอย่างแข็งกร้าว

เขาไม่อยากพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

แต่ในเมื่อฟาเบียนแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา ซาเวียร์จึงอดไม่ได้ที่จะเดือดดาล เขาคิดถึงฮันน่าที่ถูกฟาเบียนคุกคาม ฉันปล่อยให้มันผ่านไปทั้งๆ ที่นายพรากคนที่ฉันรักไป ตอนนี้พอนายได้เธอไปแล้วก็ปฏิบัติต่อเธอแบบนี้ได้ยังไง?

“อ้าว ทำไมผมควรต้องถามตัวเองล่ะ?”

ฟาเบียนตกตะลึงเล็กน้อย ฉันทำอะไรผิดไปโดยที่ตัวฉันเองไม่รู้หรือเปล่า? แต่ซาเวียร์รู้เหรอ? นี่คือ...มุขตลกเหรอ?

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร บอกผมมาสิ คุณแจ็คสัน ไม่จำเป็นต้องพูดอ้อมค้อมหรอก” ฟาเบียนเอ่ย

“เฮอะ! ผมพูดอ้อมค้อมเหรอ? คุณไม่รู้หรือไงว่าคุณทำอะไรลงไป? ผมชื่นชมคุณสำหรับเรื่องนั้นจริงๆ คุณลืมแล้วเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับวิเวียน? หรือคุณเป็นคนไร้หัวใจที่แสร้งทำเป็นว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น? ฮึ่ม!” เป็นเพราะว่าฟาเบียนไม่ยอมรับ ซาเวียร์จึงอารมณ์เสียในที่สุดและตำหนิฟาเบียน