ฟาเบียนหายใจลึกๆ และจมอยู่ในความคิดอีกครั้ง
ฉันประหลาดใจที่ใครบางคนในเบย์คีปอยากสังหารฉัน เรื่องนี้ชักเริ่มน่าสนใจ! ในเมื่อแกไม่กลัวตาย งั้นก็ลองดูสิว่าแกจะสังหารฉันได้ง่ายๆ หรือเปล่า
ในเวลานี้เขาเดือดดาลไปด้วยความโกรธ เขาไม่ได้ตอบโต้ตอนที่อีเวตต์และหญิงสาวปริศนาอยากขับรถชนฮันน่าตอนงานแต่งงาน แต่กระนั้นคนกลุ่มนี้ก็เริ่มกำแหงมากขึ้นเรื่อยๆ ในเมื่อเป็นแบบนั้นเขาจึงตัดสินใจตอบโต้ให้สาสม
“โชคดีที่ตอนนี้พวกเขาดูเหมือนจะพุ่งเป้ามาที่ฉันไม่ใช่ฮันน่า อีกย่างเธอน่าจะปลอดภัยเพราะฉันได้มอบหมายให้คนบางส่วนไปปกป้องเธอแล้ว”
ในระหว่างนั้น เขาก็เริ่มวิเคราะห์ว่าใครกันแน่ที่อยากกำจัดเขา
หรือว่าอาจจะเป็น...อาจจะเป็นหญิงสาวปริศนาคนเดียวกันที่อยากขับรถชนฮันน่ากับฉันระหว่างงานแต่งงานหรือเปล่า?
เขาเชื่อว่าหญิงสาวปริศนาคนนี้ยังคงเล่นกลลวงต่อไปอย่างระมัดระวังที่สุดหลังจากเหตุการณ์นี้ ด้วยเหตุนี้ลูกน้องของเขาจึงไม่สามารถพบข่าวคราวหรือเบาะแสของหล่อนเลย
ในระหว่างนั้น ลีน่ารู้สึกกระวนกระวายและอยากดำเนินการตามแผนของเธอให้เร็วที่สุด เธอไม่อาจสบายใจได้หากเรื่องยังยืดเยื้อ
ถ้าฟาเบียนรู้ว่ามีคนวางแผนอยู่เบื้องหลังเรื่องทุกอย่าง ในที่สุดเขาก็คงจะสืบสวนลูกน้องของเขา สุดท้ายแล้วความพยายามของเธอก็จะสูญเปล่าเมื่อเขาพบเบาะแสบางอย่าง
นอกจากนี้ ที่เธอเป็นกังวลยิ่งกว่าก็คือกลัวว่าเวนน์อาจเปิดโปงทุกอย่างทันทีที่ฟาเบียนพบบางสิ่งเกี่ยวกับเขา
ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากงัดแผนออกมาใช้
“จอร์จ”
ลีน่าไปยังสถานที่ทำงานที่เธอได้จัดเตรียมไว้ให้จอร์จโดยเฉพาะและเรียกชื่อของเขา
“ครับ?”
จอร์จกำลังสังเกตการณ์หุ้นของฟีนิกซ์กรุ๊ปอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ในตอนที่ลีน่าเดินเข้ามา เขาหันกลับมาและมองเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น อะไรกันเนี่ย? เธอไม่ไว้ใจฉันเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม