“นายมีอะไรอยากจะบอกฉันหรือเปล่า?” ฟาเบียนถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมโดยหวังว่าชายหนุ่มจะสารภาพความจริง
“หมายความว่ายังไงครับคุณฟาเบียน?” เวนน์แสร้งทำทีท่าสับสนกับคำถาม
ด้วยท่าทีเจ้านายตอนนี้ เวนน์เองก็เริ่มฉุกคิดได้ว่าบางทีฟาเบียนอาจจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แต่ถึงยังไงเขาก็จะไม่สารภาพผิดออกไปหากฟาเบียนไม่เอ่ยออกมาตรงๆ เสียก่อน เพราะเขากลัวว่าชายหนุ่มอาจจะแกล้งทำทีเป็นรู้เรื่องราวเพื่อหลอกล่อให้เขายอมรับผิด ฉะนั้นเขาจะไม่ยอมเสี่ยงโดนจับได้เป็นอันขาดแม้ว่าจะเหลือโอกาสเพียงเศษเสี้ยวที่จะรอดได้ก็ตามที
“หึ นายดูสับสนกับคำถามฉันนะ งั้นเอางี้”
ฟาเบียนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “นายคงจะคิดว่าฉันจะทำร้ายนายเพียงเพราะนายยักยอกเงินบริษัทไปแปดสิบล้านสินะ”
พรึบ!
เสียงทรุดเข่าลงนั่งกับพื้นดังขึ้นทันทีที่ฟาเบียนพูดจบ ในตอนนั้นเองเวนน์จึงตระหนักได้ว่าเจ้านายตรงหน้าได้ล่วงรู้สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดเสียแล้ว
แววตาฟาเบียนเต็มไปด้วยความผิดหวังขณะจ้องหน้าเวนน์
“คุณฟาเบียน ผม… ผมขอโทษครับ” เวนน์กล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกัก ในตอนนี้เขากำลังหวาดกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้มากกว่ารู้สึกสำนึกผิดที่หักหลังผู้เป็นเจ้านายเสียอีก
เดิมทีเวนน์เป็นเพียงโปรแกรมเมอร์คนหนึ่งในฟีนิกซ์กรุ๊ป แต่โชคดีที่ฟาเบียนเล็งเห็นศักยภาพในตัวเขาจนมอบหมายงานสำคัญให้เขาทำ นับแต่นั้นมาเขาก็ช่วยเหลืองานเจ้านายตลอดมา จนในที่สุดก็ได้เลื่อนขั้นมาเป็นผู้จัดการทั่วไปของฟีนิกซ์กรุ๊ป
ฟาเบียนยังคงนิ่งเงียบไม่เอ่ยใดๆ ออกไป ทำเพียงแสยะยิ้มอย่างเย้นหยัน
“คุณฟาเบียน ผมรู้ว่าตอนนี้ไม่ว่าผมจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ แต่ผมสงสัยอยู่อย่างหนึ่ง”
เวนน์เป็นคนฉลาดเฉลียว หลังจากที่ลีน่าจ้างวานให้เขามาทำงานให้เธอ เขาก็รู้ทันทีว่าโชคชะตากรรมของเขาและหญิงสาวถูกผูกไว้ด้วยกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ดังนั้น เขาจึงคอยสอดส่องคนที่รับคำสั่งจากลีน่ามาโดยตลอด อย่างไรเสียแม้จนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าฟาเบียนจับใครได้แล้วบ้างหรือใครกันที่เป็นคนเอาเรื่องเขาไปฟ้อง
ฟาเบียนเข้าใจสิ่งที่เวนน์พูดทันทีโดยไม่ต้องรอคำอธิบาย ชายหนุ่มรู้ว่าคนตรงหน้าอยากจะรู้ว่าพวกเขาถูกจับได้ได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม