ความรักสีคราม นิยาย บท 1480

ความกลัวยังคงวิ่งวนอยู่ในความคิดของโจอัน มันส่งผลให้เธอเวียนหัวขึ้นมาบ้างแล้ว

"เขาปลอดภัยดีครับ มีเพียงแค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยและก็กระทบกระเทือนนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้นครับ” หมอพูดจนจบประโยคอย่างช้าๆ

อะไรนะ?

โจอันตกตะลึง เขาไม่เป็นไรงั้นเหรอ? แล้วหมอถอนหายใจทำไมล่ะ?

โจอันโกรธจัดจนเกือบจะสบถออกมา เธอโกรธจนควันออกหู เผลอตะคอกใส่หมอไป “แล้วคุณหมอถอนหายใจทำไมล่ะคะ?”

“เขาสบายดีแต่อีกคนไม่ได้โชคดีขนาดนั้น” หมอตอบ

“คุณครับ ถ้าคุณเป็นเพื่อนของเขา โปรดช่วยมากรอกข้อมูลลงทะเบียนและแจ้งให้ครอบครัวของเขาทราบด้วยครับ”

“ได้ค่ะ ฉันจะรีบจัดการให้นะคะ”

เมื่อเธอรู้ว่าแลร์รี่ไม่ได้รับอันตรายใดๆ โจอันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและด้วยอารมณ์ที่ดีขึ้นมาก เธอจึงเดินลงไปข้างล่างเพื่อลงทะเบียนให้แลร์รี่กับทางโรงพยาบาล

เมื่อทำเสร็จแล้ว เธอกลับไปที่วอร์ดของแลร์รี่

หลังจากตรวจร่างกายและยืนยันว่าอาการบาดเจ็บไม่ร้ายแรง โจอันจึงนั่งลงข้างเตียงแลร์รี่ด้วยจิตใจที่เย็นลงบ้างแล้ว

แต่ถึงอย่างนั้นแลร์รี่เองยังคงไม่ได้สติ เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของแลร์รี่ โจอันก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เขาคงไม่อยู่ในสภาพนี้ โจอันโทษตัวเอง

สายตาของโจอันยังคงมองแลร์รี่ด้วยความโหยหา เธอตระหนักได้ว่านี่เป็นครั้งแรกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่เธอได้เห็นเขาในระยะใกล้เช่นนี้

ในตอนที่เขาหลับอยู่อย่างนี้ เขาช่างเหมือนเจ้าชายนิทราที่มีใบหน้าราวกับรูปแกะสลัก รูปลักษณ์ที่แสนงดงามต่างๆ ดวงตาที่หลับอยู่ ริมฝีปากที่แสนเย้ายวน แม้กระทั่งขนตาก็ยังดูโดดเด่นเมื่ออยู่บนใบหน้าของแลร์รี่

คนเฒ่าคนแก่เคยมีคำกล่าวว่าคนที่มีขนตายาวนั้นมักจะฉลาดเป็นพิเศษ คำอธิบายนั้นช่างเหมาะกับแลร์รี่ได้เป็นอย่างดี

โจอันอดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อคิดถึงเรื่องที่ว่านั้นขึ้นมา

เธอหวังอยากจะให้ช่วงเวลาเหล่านี้อยู่กับเธอไปนานๆ เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่เธอจะได้อยู่เคียงข้างแลร์รี่ได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องใดอีก

โจอันโน้มตัวเข้าไปใกล้แลร์รี่ก่อนแนบหูไปบนหน้าอกของเขา ฟังเสียงหัวใจเต้นของเขาอย่างใกล้ชิด

หัวใจของเขาเต้นแรง มันทำให้เธอรู้สึกถึงความปลอดภัยและความแข็งแกร่งที่ส่งมา

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกว่าแลร์รี่ขยับตัว เธอรีบลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจ กังวลว่าเขาจะสังเกตเห็นว่าเธอทำอะไรลงไปเมื่อสักครู่นี้

แต่เมื่อเหลือบไปเห็นแลร์รี่ ก็เห็นเขาส่งรอยยิ้มล้อเลียนมาให้เธอ โจอันถึงกับผุดลุกขึ้นยืนโดยทันที

แล้วทำไมเขาไม่ขยับตัวเลยล่ะถ้าเขาตื่นแล้วน่ะ?