ความรักสีคราม นิยาย บท 1558

เพียะ! กาเบรียลล่าตบชายคนนั้นอย่างแรง

“คุณไม่มีความละอายบ้างหรือไง?”

อีกฝ่ายโมโหเดือดที่ถูกกาเบรียลล่าตบ เขาเงื้อมือขึ้นตบกลับ แรงตบทำให้หญิงสาวล้มลงกับพื้น

“ในเมื่อเธอไม่ชอบความใจดีของฉัน ฉันจะทำเอง ยังไงก็ต้องลงเอยแบบเดียวกันอยู่แล้ว”

ชายอ้วนอุ้มกาเบรียลล่าไปวางบนโต๊ะทำงาน กำลังจะฉีกเสื้อผ้าของเธอ

“ไม่นะ! อย่า! ปล่อยฉันไป! ช่วยด้วย!”

กาเบรียลล่าตื่นตระหนก เมื่อมองดูชายน่าขยะแขยงที่ทำให้เธอรู้สึกผะอืดผะอม ก็เหมือนกับถูกผลักลงขุมนรก

หญิงสาวป่ายมือไปมาสุดแรง แต่ต้านทานความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายไม่ได้ ขณะที่กำลังหมดหวังก็พลันสัมผัสกับบางอย่างแข็งๆ มันคือที่เขี่ยบุหรี่อันหนึ่ง

กาเบรียลล่ามีเรี่ยวแรงขึ้นมาทันที เธอใช้ที่เขี่ยบุหรี่ทุบหัวชายอ้วน

“โอ๊ย!”

ชายอ้วนร้องลั่นและทรุดฮวบลงกับพื้นโดยใช้มือกุมหัวไว้

กาเบรียลล่ามองอีกฝ่ายที่กำลังทุกข์ทรมานอยู่ครู่หนึ่ง เลือดทะลักออกมาตามนิ้วของเขาและไหลอาบใบหน้า หญิงสาวรู้สึกพรั่นพรึง ใช้เวลาพักหนึ่งกว่าจะได้สติและคิดหาทางหนี พริบตาเดียวก็ออกมาพ้นออฟฟิศ

ตลอดทางกลับบ้านเช่าหรูของเธอ กาเบรียลล่าได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นหนักหน่วงอยู่ในหู เมื่อเข้าบ้านได้อย่างปลอดภัยถึงจะสงบสติอารมณ์ได้ เธอหวนนึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น หมอนั่นคงไม่เป็นอะไร เขาแค่เสียเลือดมากเพราะมีแผลที่หัว คงไม่ถึงกับเป็นอันตราย เมื่อคิดได้แบบนั้น หัวใจของกาเบรียลล่าจึงกลับจากการจุกที่ลำคอมาอยู่ในอกเหมือนเดิม

แต่นั่นแหละ เธอยังหางานทำไม่ได้ เป็นคนไร้ความสามารถในสังคมที่ซับซ้อนและเหนื่อยยาก ย่ำแย่กว่าคนธรรมดาสามัญเสียอีก ดูเหมือนการขายเรือนร่างจะเป็นทางเดียวที่ทำให้เธอหาเลี้ยงตัวเองได้