ความรักสีคราม นิยาย บท 176

"นี่คือเหตุผลที่นายปิดโรงงานผ้าพันคอของฉันไปงั้นเร๊อะ เพราะคิดว่าฉันเป็นคนทําและต้องการล้างแค้นให้วิเวียน แล้ว แล้วทำไมนายไม่ฆ่าฉันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะถ้าเชื่อแบบนั้น" ซาเวียร์ตะโกน

ฟินนิคพยักหน้าให้โนอาห์ให้ก็แก้มัดซาเวียร์และรินวิสกี้ใส่แก้วให้เขาดื่ม

ฟินนิคเป็นบ้าไปแล้ว ตอนแรกเขากําลังปกป้องวิเวียนและตอนนี้เขากลายเป็นนักสืบส่วนตัวของเธอไปแล้วหรือไง เขามันพวกคลั่งรักสารเลว ไม่เห็นหัวเพื่อนฝูงไปแล้วตั้งแต่มีเมีย ฉันจะไม่ให้อภัยเขาเรื่องนี้เป็นอันขาด ซาเวียร์ก่นด่าฟินนิคอยู่ในใจ

ฟินนิคยังคงข้องใจเพราะหลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่ซาเวียร์ และเขารู้ว่าซาเวียร์เจ้าชู้เจ้าสำราญมากแค่ไหน

"ลองนึกดูดีๆ ซาเวียร์ นี่ ฉันจะไม่ฆ่านายหรือทําอะไรหรอกแม้ว่านายจะเป็นคนทําก็ตาม ฉันแค่ต้องการหาความจริงและช่วยคืนความยุติธรรมให้วิเวียน เธอควรได้รับมันและเธอจะได้มีความสุขอีกครั้ง คิดดีๆ ค่อยนึกซาเวียร์ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ที่โรงแรมเซ็นจูรี่เมื่อสองปีก่อน"

ซาเวียร์วางแก้ววิสกี้ลงและพยายามฟื้นความทรงจำอย่างเต็มที่เพื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

"ฉันสาบานว่าฉันไม่เคยแตะต้องวิเวียนและหากฉันทำจริงฉันจะยอมรับมันแน่นอน ส่วนผ้าพันคอผืนนั้น ฉันไม่รู้ว่ามันไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง" เขาตอบ

ฟินนิคยังไม่ค่อยเชื่อและถามว่า "เป็นไปได้ไหมที่นายนอนกับผู้หญิงหลายคนจนนายจำไม่ได้"

ซาเวียร์ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย "เป็นไปไม่ได้เลย นายไม่เห็นเหรอว่าฉันเก็บบันทึกของผู้หญิงทุกคนที่ฉันนอนด้วย ถ้าฉันจดจํานวนผู้หญิงที่ฉันนอนด้วยเป็นบ้าเป็นหลังขนาดนั้นคิดดูสิว่าฉันจะจำพวกเขาไม่ได้เชียวเหรอ ฉันรับรองกับนายได้เลยว่าฉันไม่เคยเห็นวิเวียนและไม่เคยนอนกับเธอเลย"

ซาเวียร์พลิกดูสมุดบันทึกของเขาและตรวจสอบตารางเวลาของเขาเมื่อสองปีก่อน "สองปีก่อนฉันไม่เคยไปโรงแรมเซ็นจูรี่ เห็นไหม มันไม่มีในบันทึกไว้เลย และฉันจําไม่ได้ว่าเคยไปที่นั่นด้วย"

ถ้าไม่ใช่ซาเวียร์แล้วผ้าพันคอจะเป็นของใครได้อีก

อะไรกัน ถึงตอนนี้แม้แต่โนอาห์ก็ยังสงสัยฉัน พวกนี้เห็นฉันเป็นผู้ต้องสงสัยจริงๆ สินะ เฮอะ ไม่ยุติธรรมเลย

อะไรกันนี่ นานจนเกือบจำไม่ได้แล้วที่ฉันเคยเห็นฟินนิคใส่ใจดูแลผู้หญิงคนหนึ่งเป็นอย่างดี เมื่อก่อนนั้นฟินนิคทําทุกอย่างที่เขาต้องการโดยไม่สนโลก แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลาเขายังทำได้ถึงขนาดแสร้งทําเป็นนั่งรถวีลแชร์เพื่อซ่อนความสามารถของตัวเอง ตอนนี้เขามีวิเวียนเข้ามาในชีวิตและฉันเห็นความมีชีวิตชีวาบางอย่างในสายตาของเขาอีกครั้ง ในฐานะเพื่อนฉันต้องทําในสิ่งที่ฉันทําได้เพื่อช่วยเขา ซาเวียร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น