ความรักสีคราม นิยาย บท 205

การประมูลทำให้วิเวียนรู้สึกตื้นตันใจ เธอประทับใจกับวิธีการที่กล้าหาญของฟินนิคในการประมูลเครื่องรางและวิธีที่เขาคอยช่วยเหลือเธออยู่เสมอ

ขณะที่เธอเฝ้าดูเขานั่งอยู่บนรถเข็นท่ามกลางฝูงชน เธอเห็นได้ว่าทุกคนต่างหลงใหลในท่าทางของเขา ในขณะนั้น จู่ๆ เธอก็รู้สึกถึงความปลอดภัยในใจของเธอ

ในที่สุดก็มีคนคอยปกป้องเธอ ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนนั้นทั้งห้าวหาญและเต็มไปด้วยความองอาจสมชาย

แม้ว่าเขาอาจจะดูเย็นชาและมีสีหน้านิ่งเฉยอยู่ตลอดเวลา แต่ความจริงแล้วเขามีอารมณ์อบอุ่นและมีความรักอย่างแรงกล้า

ขณะที่ฟินนิคกำลังคุยกับชาวต่างชาติสองสามคนจู่ๆ เขาก็มองมาทางวิเวียนและขยิบตาทำให้เธอหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอส่งยิ้มหวานและยกแก้วไวน์ให้เขาก่อนจะนั่งจิบต่อไป

ขณะที่เธอมองตามร่างของฟินนิคไปเรื่อยๆ เธอได้ยินเสียงคนเถียงกันเบาๆ ที่อีกมุมหนึ่ง มันเป็นเสียงฟาเบียนและแอชลีย์

แอชลีย์ตำหนิ “ฟาเบียน คุณรู้ไหมว่าการกระทำของคุณในระหว่างการประมูลมันไม่เหมาะสมแค่ไหน ในฐานะคู่หมั้นคุณคำนึงถึงความรู้สึกของฉันบ้างไหม คุณเคยคิดบ้างไหมว่ามันน่าขายหน้าสำหรับฉัน คู่หมั้นของตัวเองไปแข่งประมูลกับสามีของคนอื่นเพื่อเครื่องราง สิบล้านนี่นะ คุณพระคุณเจ้าช่วย คุณเสียสติไปหรือเปล่า”

ฟาเบียนโต้กลับด้วยความโมโห “แล้วไง คุณกล้าดียังไงมาฉุนเฉียวใส่ผม ผมขอถามคุณหน่อยว่าคุณเป็นคนก่อเรื่องนี้ใช่ไหม วิเวียนไม่มีวันนำเครื่องรางไปขาย แอชลีย์ ผมตกลงใจแล้วว่าจะไม่เลิกกับคุณ ดังนั้นคุณควรรู้ขอบเขตของตัวเองให้ดีกว่านี้!”

วิเวียนตกใจกับคำพูดของฟาเบียน

ท้ายที่สุดแล้ว เหตุผลที่ฟาเบียนพยายามประมูลเครื่องรางนั้นเพราะต้องการปกป้องเธอ

เขาเข้าใจว่าเครื่องรางนั้นมีความหมายต่อวิเวียนมากแค่ไหน

วิเวียนนึกถึงสมัยที่ทั้งคู่เรียนอยู่ที่โรงเรียน เธอถือเครื่องรางอยู่ในมือและเอาให้ฟาเบียนดู เธอพูดว่า “ฟาเบียน ดูสิ แม่ให้เครื่องรางองค์นี้กับฉันและบอกว่ามันมีอิทธิฤทธิ์จริงๆ มันจะสามารถทำให้ฉันสมปรารถนาทุกอย่าง”

ฟาเบียนยิ้มดึงวิเวียนเข้ามากอดและเป่าผมของเธอเบาๆ วินาทีต่อมากลิ่นหอมของดอกมะลิก็อบอวลไปในอากาศ

นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่พวกเขามี