ความรักสีคราม นิยาย บท 214

วิเวียนเป็นคนแรกที่เดินออกจากบริษัท เธอไม่อยากอยู่ตรงนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอจะกระเด็นออกมาจากคอหอยเพราะความเครียด "ทำไมไปเร็วจัง วิเวียน" เคนพูดเสียงดังลั่น "พวกเรากะว่าจะไปกินข้าวเย็นกัน มากินด้วยกันสิ"

วิเวียนมองกลับไปที่เคน "เอาไว้คราวหน้าดีกว่า พวกเธอไปสนุกกันเลย ฉันจะกลับบ้านก่อนล่ะ"

ฟินนิคอาจจะถึงบ้านแล้วและกำลังคอยกินข้าวเย็นด้วยกันอยู่ก็ได้ หลังจากมื้อเย็น พวกเราอาจจะดูหนังด้วยกันเหมือนคู่รักธรรมดาทั่วไป การที่จู่ๆ วิเวียนก็รีบปลีกตัวกลับบ้านไปก่อนนั้นทำให้เคนเริ่มเปรียบเทียบเธอกับผู้หญิงในภาพถ่ายเบลอๆนั่น เขาแตะไหล่ของซาร่าห์และพูดว่า "มีแค่ฉันที่คิดไปเองหรือเปล่าว่าวิเวียนดูเหมือนผู้หญิงในภาพ"

"ไม่มีทาง วิเวียนไม่เคยแต่งตัวแบบนั้น เธอจะไปเป็นผู้หญิงในภาพถ่ายได้ยังไงกัน มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอเป็นคุณนายนอร์ตัน" ซาร่าห์พูดอย่างไม่เชื่อและคิดว่าเคนต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ เพราะจ้องภาพถ่ายนั่นนานจนเกินไป

แต่ในฐานะช่างภาพแล้ว เคนมีสายตาแหลมคม เมื่อได้ฟังเคนพูด ทุกคนต่างพิจารณาภาพถ่ายนั่นอีกครั้งและคิดว่าวิเวียนดูคล้ายกับคุณนายนอร์ตันผู้ลึกลับจริงๆ การรักใครสักคนคือการคิดถึงเขาตลอดเวลา ดูเหมือนว่าวิเวียนจะหยุดคิดถึงฟินนิคไม่ได้เลย เพราะเธอเอาแต่คิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้

ในรถวิเวียนกำลังไถมือถือเล่นทวิตเตอร์อยู่ และบทความแรกที่เธอสนใจคือข่าวของฟินนิคกรุ๊ปที่มีคนรีทวีตและแสดงความคิดเห็นไว้มากมาย บริษัทของฟินนิคกำลังจะเปิดตัวกองทุนใหม่

เรื่องนี้มีนัยสำคัญเพราะนี่อาจจะเป็นกองทุนที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมืองซํนไชน์เลยก็ว่าได้ คนในโลกออนไลน์ต่างพูดถึงฟินนิคกันอย่างสนอกสนใจ ส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นคำชื่นชมในตัวเขา

"ว้าว เป็นไปตามคาดเลยฟินเนอร์กรุ๊ป"

"ฉันภูมิใจที่ได้เรียกตัวเองว่าเป็นพนักงานของฟินเนอร์กรุ๊ป"

"โอ้พระเจ้า ฉันตกหลุมรักฟินนิค นอร์ตันซ้ำแล้วซ้ำอีก"

"ฉันอยากจูบเขา ภรรยาของเขาโชคดีจังที่ได้จูบเขาทุกวัน"