ความรักสีคราม นิยาย บท 272

สถานการณ์หยุดนิ่งอยู่อย่างนั้น พวกเขามองกันและกันอยู่เงียบๆ

สายตาเย็นชาของวิเวียนมองฟินนิคไม่หลบเลี่ยง

ขณะเดียวกันแอชลีย์อิจฉาตาร้อนด้วยความหึงหวงเมื่อเห็นวิเวียนกับฟาเบียนอยู่ด้วยกัน

ทำไม

ทำไมพวกเขาถึงอยู่ด้วยกันอีกแล้ว

แต่ในไม่ช้าแอชลีย์ก็สังเกตเห็นความหึงหวงบนใบหน้าของวิเวียนเช่นกันและเธอรู้สึกถึงความสำเร็จ

ฮา

ตอนนี้เธอรู้แล้วสินะว่าฉันรู้สึกยังไงเวลาที่เห็นเธอกับฟาเบียนอยู่ด้วยกัน ถึงตาเธอเจ็บปวดบ้างแล้วล่ะ -มาดูกันว่าเธอจะทนเห็นฉันออกไปเที่ยวกับฟินนิคได้มากแค่ไหน เธอไม่ภูมิใจเหรอที่ได้เรียกเขาว่าสามี ว้า แย่จัง

แอชลีย์ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ที่สุดเท่าที่จะทำได้และโน้มตัวเข้าไปใกล้ฟินนิค เธอตั้งใจพูดด้วยเสียงหวานและเธอพูดว่า "อ้อ วิเวียน เธออยู่นี่เอง"

ฟินนิคไม่สนใจที่แอชลีย์ล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเขา เพราะความสนใจทั้งหมดที่เขามีกลับจดจ่ออยู่ที่คนทั้งคู่ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขา

บ้าอะไรเนี่ย

ทำไมวิเวียนถึงอยู่กับแฟนเก่าของเธอ และทำไมพวกเขาดูสนิทสนมมากกว่าที่เคย เธอกล้าดียังไง

ฟินนิคโกรธฉุนเฉียว

"มานี่" เขาสั่งวิเวียน ความโกรธเจืออยู่ในน้ำเสียงของเขาอย่างเห็นได้ชัด

วิเวียนหน้านิ่วคิ้วขมวดและปฏิเสธที่จะขยับเขยื้อนตัว

คุณก็อยู่กับแอชลีย์ไม่ใช่เหรอ มีสิทธิ์อะไรมาโกรธฉัน

แอชลีย์รู้ตัวว่าไม่มีใครสนใจเธอเลย เธอจึงจ้องเขม็งไปที่วิเวียนและเดินไปข้างๆ ฟาเบียน เธอสอดแขนเข้าไปในแขนของชายคนรักและพูดกับเขาว่า "ของขวัญพร้อมหรือยังคะ ถ้าพร้อมแล้วเข้าไปข้างในกันเถอะ "

ฟาเบียนหันกลับไปมองวิเวียนอย่างเป็นกังวล แต่เขาก็อะไรไม่ได้