ความรักสีคราม นิยาย บท 287

ผู้ช่วยส่วนตัวของมาร์ครู้สึกโล่งอกเมื่อได้ยินแบบนั้น คุณนอร์ตันเป็นคนเจ้าเล่ห์และเขามักจะวางแผนทุกอย่างล่วงหน้าอยู่เสมอ

จากนั้นเขาก็ได้ยินความเห็นของมาร์คผ่านน้ำเสียงที่เบาจนแทบไม่ได้ยิน “ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินลูกสะใภ้ในอนาคตของฉันต่ำเกินไป”

เช้าวันรุ่งขึ้น วิเวียนและฟินนิคออกจากคฤหาสน์ของตระกูลนอร์ตันแต่เช้าตรู่

ก่อนที่พวกเขาจะออกมา ผู้เฒ่านอร์ตันก็ได้เตือนให้พวกเขาเอาอาหารเสริมทั้งหมดกลับไปด้วยเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เขายังบอกอีกว่าเขาจะให้คนเอาอาหารเสริมไปส่งให้ที่บ้านของฟินนิคถ้าพวกเขาไม่ยอมมาที่คฤหาสน์ของตระกูลนอร์ตันเดือนละครั้งเพื่อเอาอาหารเสริมชุดใหม่

นี่เป็นครั้งแรกที่วิเวียนรู้สึกกดดันเพราะผู้เฒ่านอร์ตันหวังให้เธอตั้งครรภ์สูงมาก

แม่บ้านเริ่มเตรียมสมุนไพรให้วิเวียนทันทีเมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน

“คุณตั้งใจจะเชื่อฟังคุณปู่และให้ฉันกินอาหารเสริมหมดนี่เลยจริงๆเหรอคะ คุณคิดว่าฉันต้องการมันจริงๆ เหรอ” วิเวียนถาม

ฟินนิคตอบกลับด้วยน้ำเสียงปกติ “ทำตามที่ผมบอกเถอะ ยังไงมันก็ไม่ได้เป็นอันตรายอะไรกับคุณอยู่แล้ว”

เห็นได้ชัดว่าเขากลับมาเฉยชาเหมือนเดิมแล้ว วิเวียนมองผู้ชายที่เคร่งขรึมและเจ้าอารมณ์ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอพลางคิดถึงฟินนิคคนน่ารักที่สวนสนุกเมื่อคืนก่อน

เขากลับเข้าสู่ตัวตนเดิมแล้วหลังจากที่ผ่านไปแค่คืนเดียว

ใช้เวลาไม่นานสาวใช้ก็นำชามยาสมุนไพรมาให้เธอและเร่งให้เธอดื่มให้หมดก่อนที่มันจะเย็น

วิเวียนมุ่ยหน้าพลางมองชามยาที่ยังร้อนอยู่ ตั้งแต่ยังเด็ก เธอเกลียดการกินยามาโดยตลอด อาหารเสริมและยาสมุนไพรเหล่านี้เองก็ไม่มีข้อยกเว้นเพราะพวกมันรสชาติเหมือนยา

“ดื่มสิ” ฟินนิคเร่ง

วูบหนึ่งวิเวียนรู้สึกเหมือนเธอเป็นนักรบและกำลังจะไปออกรบเพื่อเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจของเธอ และฟินนิคคือผู้บัญชาการจอมโหดที่สั่งให้เธอบุกไปข้างหน้า

ฟินนิคมองเธอด้วยความงุนงงเมื่อเขาเห็นเธอหยิบชามขึ้นมาอย่างลังเลและวางมันลงไปใหม่อีกครั้ง

วิเวียนหน้ามุ่ยเพราะไม่เต็มใจ “มันต้องรสชาติแย่เหมือนกับกลิ่นของมันแน่ๆ ”

ฟินนิคอดยิ้มออกมาไม่ได้ เพราะน้อยครั้งนักที่เธอจะทำตัวเป็นเด็กแบบนี้

แต่เขาก็ตั้งใจเอาไว้ว่าคราวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยไป เพราะมันจะถือเป็นการสิ้นเปลืองยาสมุนไพรราคาแพงทิ้งไปเฉยๆ เขาจึงหยิบช้อนขึ้นมาตักยาและนำเข้าไปใกล้กับริมฝีปากของเธอ “ให้ผมป้อนคุณนะ”

ดวงตาของวิเวียนเบิกกว้างเพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะปฏิบัติกับเธออย่างใจเย็นแบบนี้ สุดท้ายเธอจึงต้องจิบมันอย่างไม่มีทางเลือก

แต่เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อมันไม่ได้รสชาติแย่เลยสักนิดเพราะมันมีความหวานเจือปนอยู่ด้วย