ความรักสีคราม นิยาย บท 348

เมื่อฟินนิคเงยหน้าขึ้น เขาก็รู้สึกงุนงงเมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาเธอ รอยยิ้มของเขาหายไปในขณะที่เขาเม้มริมฝีปาก ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“มีอะไรเหรอ” วิเวียนรู้สึกสับสนกับท่าทีของเขา

ในไม่ช้าฟินนิคก็กลับมามีสติอีกครั้ง เขาถามอย่างแผ่วเบาว่า “วันนี้คุณไปซื้อเสื้อผ้าใหม่มาเหรอ”

"ใช่" วิเวียนรู้สึกประหม่าอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อชายคนนั้นถามเธอเกี่ยวกับชุด “วันนี้ฉันไปซื้อของกับอีเลน และฉันซื้อเพราะมันเหมาะกับฉัน มันดูไม่ดีเหรอ”

ฟินนิคชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ชุดแบบนี้มันไม่เหมาะกับคุณ ฟังผมนะ ไปเปลี่ยนซะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น วิเวียนพูดตอบก่อนที่เธอจะเดินขึ้นไปชั้นบนอย่างเศร้าใจ

ในห้องนอนเธอเปลี่ยนมาใส่เสื้อผ้าที่เธอใส่ตามปกติ ตอนนี้เธอกำลังจ้องมองชุดสีขาวที่วางอยู่บนเตียง

น้ำตาเอ่อล้นอยู่ในดวงตาเมื่อเธอจำได้ว่าเธอแต่งตัวเพื่อให้เขาดูและรอการกลับมาของเขาอย่างมีความหวัง เธอหายใจไม่ออกรู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบรัดจนแน่น

วิเวียน วิลเลี่ยม อย่าร้องไห้เหมือนเด็กทารกสิ เธอหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้งแล้วกระพริบตาถี่ๆเพื่อไล่น้ำตาไม่ให้ไหลออกมา

ตอนกลางคืนวิเวียนลุกไปเข้าห้องน้ำ เมื่อเธอกลับขึ้นไปบนเตียง จู่ๆ ก็ได้ยินฟินนิคเรียกชื่อ “อีฟเวลิน”

เธอหันกลับไปมองหน้าฟินนิคที่นอนหลับ คิ้วของชายหนุ่มขมวดและเส้นเลือดบนขมับเต้นราวกับว่าเขากำลังฝันร้าย

อีฟเวลิน อีฟเวลิน มอร์ริสันหรือเปล่า ฟินนิคกำลังฝันถึงเธอ น้ำตาไหลอาบแก้มเมื่อนึกถึงสามีของเธอที่เรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นในความฝัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอจำได้ว่าเขาพูดอย่างเย็นชาว่าชุดนี้ไม่เหมาะกับเธอ

เธอหันหลังให้เขากัดนิ้วและปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาจนปลอกหมอนเปียกไปหมด

...

ในตอนเช้าเมื่อวิเวียนตื่นขึ้น เตียงอีกฝั่งว่างเปล่า

สไตล์ชุดนี้ไม่เหมาะกับคุณ ในขณะนั้นเองคำพูดของฟินนิคก็ดังขึ้นอีกครั้งในใจเธอ

เพียงเพราะเขาบอกว่ามันไม่เหมาะกับฉันไม่ได้หมายความว่าฉันจะใส่มันไม่ได้ ฉันไม่ได้ซื้อชุดเพราะเขา ด้วยเหตุนี้เธอจึงใส่ชุดที่เธอซื้อและแต่งหน้าคล้ายกับเมื่อวาน