ความรักสีคราม นิยาย บท 367

“ขอโทษ... ฟินนิค... ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทะเลาะกับคุณ... ฉัน... ฉัน...” วิเวียนสับสนและทำอะไรไม่ถูก

“ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายตัวเอง ผมเข้าใจ"

คำพูดปลอบโยนของเขาทำให้เธอน้ำตาไหลอีกครั้ง ฉันใจแคบเกินไปที่ทะเลาะกับฟินนิคโดยไม่มีเหตุผลเพราะเรื่องที่แต่งขึ้น

หัวใจของเขาปวดร้าวเมื่อเห็นเธอร้องไห้เสียงดังมานาน เขาจุมพิตดวงตาของเธอด้วยความรักและตั้งใจที่จะทำให้เธอหยุดร้องไห้

จูบของเขาราวกับขนนกลูบไล้ดวงตาเธออย่างแผ่วเบา วิเวียนเอามือโอบเอวของเขาโดยไม่รู้ตัว

จูบแล้วจูบเล่า เขาเคลื่อนตัวลงมา น้ำตาอันขมขื่นที่เธอร้องไห้ไหลผ่านริมฝีปากของเขาและทำให้หัวใจของเขาอ่อนยวบลง

เขาจูบที่ริมฝีปากของเธอและมันทำให้เขาต้องการมากขึ้น เขาปล่อยให้ความอยากเข้าครอบงำขณะที่สอดลิ้นชอนไชเข้าไปในปากเธอ เขาถ่ายทอดความรักทั้งหมดที่มีต่อเธอด้วยการกอดจูบ

เวลานี้เธอไม่ใช่วิเวียนที่ขี้อายอีกแล้ว เธอกระตือรือร้นเป็นพิเศษที่จะสนองตอบความปรารถนาที่มากขึ้นของฟินนิค เธอนำความคับข้องใจ ความกลัว และความวิตกกังวลทั้งหมดที่เธอประสบเมื่อเร็วๆ นี้เปลี่ยน เป็นการกระทำ

เมื่อไฟปรารถนาของพวกเขาทวีความรุนแรงขึ้น ร่างกายของพวกเขาก็แนบชิดเข้าด้วยกันเพื่อสนองความต้องการทางเพศ ฟินนิคค่อยๆ เลื่อนมือเข้าไปใต้ชุดนอนวิเวียนและลูบไล้ที่เอวของเธอซ้ำๆ เขาค่อยๆ เลื่อนมือลงไปหาปุ่มกระสัน...

มือที่เย็นเฉียบของเขาทำให้เธอครางเบาๆ ขณะที่จับเขาไว้แน่น

อืม.. ฟินนิคถอนจูบจากริมฝีปากของเธออย่างไม่เต็มใจ เอนตัวไปข้างหลังและยิ้มเยาะ

ด้วยความงุนงงที่อยู่ดีๆ เขาก็เมินเฉย เธอมองไปที่เขาด้วยดวงตาพร่ามัว

“วิเวียน” เขากระซิบข้างหูเธอ “ผมยังไม่ได้อาบน้ำ ยิ่งไปกว่านั้นคุณยังบาดเจ็บที่เท้า” น้ำเสียงของเขาในตอนท้ายของประโยคแสดงความผิดหวัง

คำพูดของเขาทำให้เธอกลับสู่ความเป็นจริง เมื่อตระหนักได้ว่าเธอกำลังมีอารมณ์มากเพียงใด ใบหน้าของวิเวียนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มราวกับว่าถูกไฟไหม้

“ฟินนิค คุณ...” เธอไม่เคยรู้ว่าจะตอบโต้เขายังไงทุกครั้งที่เขาแกล้งเธอ ภายใต้เปลือกนอกที่มอง เห็นว่าน่าเชื่อถือและวางใจได้นั้นมีผู้ชายทะลึ่งซ่อนอยู่

ตอนแรกฉันเต็มไปด้วยความโกรธ อารมณ์นั้นเปลี่ยนไปเป็น...ได้ยังไง.. นึกถึงที่เธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเธอรู้สึกอับอายขึ้นมาอีกครั้ง ฉันแน่ใจว่าตอนนี้เขากำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่