ความรักสีคราม นิยาย บท 369

วันหนึ่งอีฟเวลินโทรหาวิเวียน เมื่อเห็นชื่อของเธอบนโทรศัพท์ที่ส่งเสียงเรียกเข้า วิเวียนไม่รู้จะทำยังไงดีและคิดไตร่ตรองว่าจะรับสายดีไหม

"สวัสดี" ในที่สุดเธอก็กดปุ่มรับสาย

“วิเวียน นี่ฉันเอง” เสียงหวานของอีฟเวลินดังขึ้นในหู “วันนี้ฉันอยากไปซื้อของ คุณมีเวลามากับฉันไหม”

“ฉัน...” วิเวียนอยากจะปฏิเสธแต่ก็หาข้อแก้ตัวไม่ได้ เธอค่อนข้างแย่ในการสร้างเรื่องโกหกที่ไม่เป็นความจริง ฉันควรบอกเธอไหมว่าฉันไปไม่ได้เพราะฉันยังเจ็บเท้าอยู่

“โอ้ วิเวียน ตอนนี้เท้าของคุณเป็นยังไงบ้าง ถ้ายังไม่หายดี ฉันจะไปเยี่ยมคุณที่บ้านได้ไหม” ตอนนี้วิเวียนกำลังชั่งใจว่าจะใช้ข้อแก้ตัวอะไรได้อีกเพราะอีฟเวลีนพูดขึ้นมาก่อนแล้วและเสนอคำแนะนำให้เธอเสร็จสรรพ

"ไม่ต้องห่วง เท้าของฉันหายดีแล้ว” บ้านเป็นของฟินนิคและวิเวียน ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการต้อนรับอีฟเวลินเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเธอ

“ดีจังที่ได้ยินแบบนี้ คุณคงเบื่อที่จะอยู่บ้าน ออกไปข้างนอกกัน” อีฟเวลินยังคงชวนเธออย่างกระตือรือร้น

“อืม...โอเค” ทันทีที่เธอตอบตกลง เธออยากจะตำหนิตัวเอง ทำไมฉันถึงไม่เรียนรู้ที่จะปฏิเสธ ฉันควรจะบอกว่าฉันไม่อยากไปแทน

“ตกลง ฉันจะส่งสถานที่ให้คุณ แล้วเจอกันใหม่เร็วๆนี้ บาย” อีฟเวลินวางสาย

เธอนึกถึงประสบการณ์ที่ไปช็อปปิ้งครั้งล่าสุดกับอีฟเวลิน วิธีที่เธอเลือกเสื้อผ้าให้เธอ ดอกไฮเดรนเยียสีฟ้าที่เธอเอามาด้วยตอนมาเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล น้ำหอมที่เธอให้เป็นของขวัญระหว่างการสัมภาษณ์ ครั้งแรก...

ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ฉันกับฟินนิคโต้เถียงกันมาตลอด เป้าหมายของเธอครั้งนี้คือแค่ไปซื้อของกับฉันหรือเปล่า เธอมีเบื้องหน้าเบื้องหลังอะไรซ่อนเร้นอยู่

วิเวียนไม่แน่ใจแรงจูงใจของอีฟเวลินจึงเตือนตัวเองให้ระมัดระวังเป็นพิเศษเมื่อพบเธอ เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะปฏิบัติกับอีฟเวลินเหมือนเทพีเนเมซิสที่ตามลงโทษคนทำผิดและคอยเฝ้าดูเธอตลอดเวลา หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจมาหลายครั้ง วิเวียนค่อนข้างจะเชื่อสัญชาตญาณตัวเองว่าอีฟเวลินไม่ได้ใสซื่อบริสุทธ์อย่างที่เธอแสดงออกมา