ความรักสีคราม นิยาย บท 378

“เสร็จแล้วครับ” หลังจากที่ช่างซ่อมบำรุงถอนใจยาวด้วยความโล่งอก เขาก็ปาดเหงื่อที่หน้าผากและรีบเปิดประตูลิฟต์ที่ปิดแน่น

เมื่อประตูลิฟต์ถูกเปิดออก วิเวียนพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร่งรีบพลางสวดอธิฐานขอให้ฟินนิคปลอดภัยและไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา

ในวินาทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก วิเวียนเห็นภาพเป็นเงาลางๆ ผ่านเธอไป เมื่อเธอเพ่งดูอีกครั้ง เธอเห็นเพียงกระเป๋าถือของผู้หญิงตกอยู่ในลิฟต์ที่ว่างเปล่า ไร้ซึ่งวี่แววของอีฟเวลินและฟินนิค

“เร็วเข้าและรีบโทรเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้” หลังจากได้ยินเสียงของฟินนิคดังขึ้นจากด้านหลัง วิเวียนจึงหันไปและเห็นว่าเขากำลังสาวเท้าไปที่มุมบันไดพร้อมกับอุ้มอีฟเวลินที่สลบอยู่

หัวใจของวิเวียนหล่นวูบเมื่อเธอเห็นฟินนิคอุ้มอีฟเวลินไว้ในอ้อมแขนและเขาไม่แม้แต่จะชำเลืองมองเธอด้วยซ้ำหลังจากที่ออกมาจากลิฟต์ได้แล้ว

อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าอาการของอีฟเวลินต้องหนักหนาสาหัสมากแน่ๆ เพราะเธอเป็นลมหมดสติไป เพราะฉะนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฟินนิคจะต้องดูแลเอาใจใส่เธอ ถึงแม้ว่าคนนั้นจะไม่ใช่อีฟเวลิน เธอเชื่อว่าฟินนิคก็คงทำแบบเดียวกันนี้ วิเวียนค่อยๆ รู้สึกดีขึ้นเมื่อคิดได้แบบนั้น จากนั้นเธอก็รีบวิ่งไปหาฟินนิคอย่างร้อนรน

แต่เมื่อเธอวิ่งไปถึงบันได เธอก็เห็นว่าฟินนิคตามรถพยาบาลออกไปแล้ว ขณะที่วิเวียนกำลังคิดหาทางไปโรงพยาบาล เธอก็เห็นโนอาห์ขับรถออกมาจากลานจอดรถพอดี

“โนอาห์” วิเวียนตะโกนขณะที่วิ่งไปทางโนอาห์

โนอาห์วนรถกลับมาทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของวิเวียนและจอดรถของเขาใกล้ๆ เธอ จากนั้นเขาจึงเปิดกระจกหน้าต่างลงและถามว่า “มีเรื่องอะไรเหรอครับ คุณนายนอร์ตัน”

“คุณรู้ไหมว่าฟินนิคกับอีฟเวลินไปโรงพยาบาลไหน คุณไปส่งฉันที่นั่นหน่อยได้ไหม” วิเวียนถามอย่างเคร่งเครียด

“ผมก็กำลังจะไปที่โรงพยาบาลนั่นพอดีเลย ขึ้นรถมาสิครับ คุณนายนอร์ตัน” เมื่อวิเวียนขึ้นรถ โนอาห์ก็รีบขับไปที่โรงพยาบาล

หน้าของวิเวียนซีดลงและท้องของเธอปั่นป่วนเพราะตกใจกลัวกับการขับรถซิ่งของโนอาห์ แต่เธอเก็บกดความไม่สบายใจเอาไว้และไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะเธออยากไปถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

พวกเขาไปถึงที่โรงพยาบาลภายในเวลาอันรวดเร็ว หลังจากที่ลงจากรถแล้ว จู่ๆ วิเวียนก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันทีและเกือบจะล้มลงไปที่พื้น