ความรักสีคราม นิยาย บท 38

หลังจากวางสาย แอชลีย์ยังคงฟูมฟายอยู่ในขณะที่เธอทาเล็บสีแดง ด้วยความโกรธ เธอละเลงแปรงลงบนเล็บของเธอ

จนถึงตอนนี้ เธอยังจำครั้งแรกที่เธอพบฟาเบียนได้

ฟาเบียนมักคิดเอาเองว่าการพบกันครั้งแรกของพวกเขาคือระหว่างงานเลี้ยงเมื่อครึ่งปีที่แล้ว แต่เขาคงลืมไปแล้วจริงๆว่าเธอพบเขาเมื่อสามปีก่อน

ที่วิทยาลัย Z ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอและเพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวหาความสนุกสนานที่เมือง H พ่อของเธอสั่งให้เธอนำของบางอย่างมาให้วิเวียน แม้ว่าเธอไม่เต็มใจทำเช่นนั้น แต่เธอก็เชื่อฟังเขาเพราะเธอต้องการดูเหมือนเป็นลูกสาวที่อยู่ในโอวาท

ตอนนั้นเองที่เธอบังเอิญเห็นวิเวียนมาพร้อมกับฟาเบียน

เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าเป็นมันวันที่สวยงามและมีแสงแดด ฟาเบียนกำลังขี่จักรยาน ขณะที่วิเวียนนั่งข้างหลังเขา เขาสวมเสื้อคลุมสั้นสีขาว ดูราวกับเจ้าชายที่ออกมาจากเทพนิยาย

ทันทีที่เธอมองดูเขา เธอถูกเสน่ห์ของเขาดึงดูด

แม้ว่าการพบกันครั้งนั้นจะเป็นเวลาสั้นๆ และทั้งวิเวียนและฟาเบียนก็คงไม่ได้รู้สึกประทับใจ แต่สำหรับแอชลีย์แล้ว มันฝังลึกอยู่ในใจของเธอ

หลังจากกลับถึงบ้าน เธอถึงกับจ้างคนมาตรวจสอบแฟนของพี่สาวเป็นพิเศษ จากนั้นเธอต้องตกใจอย่างมาก

แอชลีย์แปลกใจที่แฟนหนุ่มของวิเวียนซึ่งเธอบอกว่าเป็นนักเรียนยากจนที่ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือทางการเงินเพื่อเข้าเรียนในวิทยาลัย แท้จริงแล้วคือหลานชายของตระกูลนอร์ตัน!

หลังจากค้นพบเรื่องนี้ แอชลีย์มีความสุขมากๆ!

เธอรู้รสนิยมในการเลือกผู้ชายของเธอ มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตกหลุมรักผู้ชายที่ยากจน แน่นอนว่าคนที่เธอชอบต้องเป็นผู้ชายที่ไม่ธรรมดา!

ตั้งแต่นั้นมา เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะแต่งงานกับฟาเบียนและไม่มีใครอื่น

น่าเสียดายที่ฟาเบียนมีตามองแค่วิเวียนเท่านั้น

เธอยังจำช่วงเวลาที่วิเวียนไปเยี่ยมตระกูลมิลเล่อร์เป็นครั้งคราวได้ เมื่อเธอได้รับโทรศัพท์จากฟาเบียน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขจนเวียนหัวไปหมด

ในทำนองเดียวกัน เธอก็แอบย่องไปที่วิทยาลัย Z เพื่อแอบมองหาฟาเบียน เธอไม่เคยลืมใบหน้าของฟาเบียนที่แสดงออกถึงความรักทุกครั้งที่เขามองที่วิเวียน

อันที่จริงเธอต้องยอมรับว่าเธอถูกความอิจฉาริษยาเข้าครอบงำ

เธออิจฉาวิเวียนจริงๆ ลูกสาวที่หยาบกระด้าง กระโดกกระเดก และเป็นลูกนอกกฎหมายของตระกูลมิลเลอร์!

แม้ว่าเธอจะดูถูกวิเวียนตั้งแต่ยังเด็ก แต่การดูถูกเหยียดหยามส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอไม่เคยคิดว่าวิเวียนจะเทียบกับเธอได้

ถึงกระนั้น ไม่มีทางเป็นไปได้จริงๆที่เธอจะนึกภาพออกว่าตัวเองอิจฉาวิเวียน

นี่เป็นจุดเริ่มต้นของความเกลียดชังที่เธอมีต่อวิเวียน

ดังนั้น เธอจึงวางแผนและเตรียมการเมื่อสองปีก่อน เป้าหมายของเธอคือการบังคับฟาเบียนไม่ให้รักลูกสาวนอกกฎหมายที่สกปรกคนนี้อีกต่อไป

เธอคิดเสมอว่าเธอทำสำเร็จ ฟาเบียนเลิกกับวิเวียน กลับมายังตระกูลนอร์ตันและเดินทางไปที่ A เนชั่นที่ต่างประเทศ เช่นเดียวกับที่คนในตระกูลร่ำรวยควรทำ เป็นไปตามแผน เธอพบเขาที่นั่น เริ่มออกเดทกับเขา และหมั้นหมายกัน

ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเธอ อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขากลับมาที่เมืองซันไชน์ ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป

ฟาเบียนกลายเป็นหัวหน้างานโดยตรงของวิเวียน มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นการเคลื่อนไหวโดยเจตนาของฟาเบียนกันแน่

หลังจากการพบกันไม่กี่ครั้งและการเดินทางเพื่อธุรกิจ เธอกลัวขึ้นมาจริงๆ

ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยไพ่ตายของเธอ

วิเวียน ฉันจะทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอที่จะได้อยู่กับฟาเบียน!

วันจันทร์มาถึงแล้ว หลังจากที่วิเวียนตื่นขึ้นและเตรียมจะลงไปรับประทานอาหารเช้าที่ชั้นล่าง เธอได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลอย่างคาดไม่ถึง

"อะไรนะคะ" วิเวียนหยุดอยู่กลางบันได "หนึ่งหมื่นเหรอคะ คุณต้องการมันด่วนหรือเปล่าคะ ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่สามารถจ่ายได้ เขียนใบสั่งยา ฉันจะไปหาเงินมาจ่ายวันนี้”

วิเวียนวางสายแล้วถอนหายใจ

หลังจากที่สุขภาพของแม่ดีขึ้น เธอก็เริ่มทานยาที่นำเข้ามา ยาส่วนใหญ่ไม่ได้รวมอยู่ในประกัน ดังนั้นวิเวียนจึงพยายามดิ้นรนเพื่อให้มีเงินพอจ่ายค่ายา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตแม่เธอ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำใจแข็งและโทรหาฝ่ายทรัพยากรบุคคล

“ฉันขอโทษนะคะ แต่ฉันจะขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้า” ถึงแม้ว่าวิเวียนเองรู้สึกกระดากอายกับคำร้องขอของเธอ “แต่แม่ของฉัน... โอเค ฉันเข้าใจ ฉันจะรอคำตอบจากคุณ”

หลังจากวางสาย วิเวียนก็ถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ห้องอาหาร

ฟินนิคกำลังกินข้าวต้มอยู่ที่นั่น เมื่อเขาเห็นวิเวียน เขาถามอย่างใจเย็นว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ”