ความรักสีคราม นิยาย บท 392

ฟินนิคยังคงอุ้มเธอออกจากโรงพยาบาลราวกับไม่ได้สนใจว่าเธอจะโกรธมากแค่ไหน

เมื่อพวกเขาออกมาจากตัวอาคาร โนอาห์ก็เดินไปที่รถและเปิดประตูหลังให้ทันที ฟินนิควางเธอลงบนที่นั่งและนั่งลงข้างเธอ

“กลับบ้าน” ฟินนิคสั่งโนอาห์ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ในขณะเดียวกันวิเวียนก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่นเพราะไม่อยากเห็นหน้าฟินนิค

ความตึงเครียดก่อตัวขึ้นภายในรถ โนอาห์จึงตัดสินใจไม่ปริปากพูดอะไรและเริ่มขับรถออกไป ตลอดทางกลับบ้านไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย

เมื่อรถมาถึงทางเข้าบ้าน วิเวียนก็เปิดประตูลงจากรถและเดินเข้าบ้านไป ฟินนิคเองก็ลงจากรถอย่างรวดเร็วและเดินตามหลังเข้าไปเช่นกัน

วิเวียนไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนความเร็วลง เธอเดินผ่านโถงห้องนั่งเล่นและเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนก่อนที่จะเดินตรงเข้าห้องนอนไป

ในตอนที่เธอกำลังจะล็อคประตูจากด้านใน ฟินนิคก็ฝืนเปิดประตูและหยุดเธอเอาไว้

เมื่อเขาเข้ามาในห้อง วิเวียนก็หันหลังและเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เธอหยิบเอาเสื้อผ้าและทำท่าจะออกไป ในตอนที่เธอกำลังจะออกจากห้องไป ฟินนิคก็หยุดเธอเอาไว้ “มาคุยกันหน่อย”

“เราไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องคุยกัน” วิเวียนเดินไปอีกด้านของประตู “ถอยออกไป ฉันอยากอาบน้ำ”

ฟินนิคดึงเธอเอาไว้และคว้าแขนทั้งสองข้างของเธอจากด้านหลัง “คุณอย่าเพิ่งโกรธผมได้ไหม เรามาคุยเรื่องอีฟเวลินกัน”

เมื่อวิเวียนได้ยินชื่อของอีฟเวลิน เธอก็ระเบิดความโกรธออกมา “ฉันบอกว่าไม่มีอะไรจะคุยไง เราไม่จำเป็นต้องคุยอะไรกันเพราะคุณไม่เชื่อฉันด้วยซ้ำ ปล่อยฉันนะ”

ฟินนิคพยายามหยุดวิเวียน “คุณใจเย็นๆ หน่อยได้ไหม คุณไม่ควรปล่อยให้อารมณ์ครอบงำคุณสิ วิเวียน เรามานั่งคุยกันหน่อยได้ไหม”

ลิ้นของเขาลากผ่านริมฝีปากของเธอก่อนที่จะเข้าไปในปากของเธอและเขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ตอบโต้ ภาพจำที่เธอยิ้มให้กับเบเนดิกต์ทำให้เขายิ่งหึงกว่าเดิม คุณทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง