ความรักสีคราม นิยาย บท 396

วิเวียนระงับความโกรธของเธอเอาไว้ “คุณพูดจบหรือยัง ถ้าจบแล้วก็เชิญคุณออกไปได้แล้ว”

อีฟเวลินพ่นลมหายใจออกมา เธอแปลกใจที่วิเวียนไม่ระเบิดอารมณ์ออกมาเหมือนกับครั้งที่แล้ว เธอจึงขยับเข้าไปใกล้และกระซิบข้างหูของวิเวียนเพื่อยั่วยุเธอ “อย่าห่วงไปเลย ฉันจะเอาของของฉันกลับคืนมา” หลังจากนั้นอีฟเวลินก็ยืนขึ้นแล้วมองวิเวียนอย่างท้าทาย

ทันใดนั้น วิเวียนก็นึกขึ้นได้ว่ามีคนเคยพูดทำนองนี้มาก่อน เธอชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่จะนึกขึ้นได้ ผู้ติดตามในทวิตเตอร์ของเธอที่ชื่อว่า “กลับสู่อดีต” เคยพูดว่า: ถึงเวลาส่งของคืนเจ้าของแล้ว

“คุณคือ ‘กลับสู่อดีต’” วิเวียนอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อพลางชี้ไปที่อีฟเวลิน

“ถูกต้อง” อีฟเวลินหัวเราะ “นี่เธอใสซื่อหรือว่าโง่กันแน่”

“งั้นคนที่ปล่อยคลิปวิดีโองานวันเกิดก็เป็นคุณเหรอ” วิเวียนตกตะลึง เธอไม่รู้ว่าอีฟเวลินตามทวิตเตอร์ของเธอมานานแล้ว

อีฟเวลินดูจะภูมิใจในความสำเร็จนี้ของเธอ “ใช่ เป็นฉันเอง ยัยโง่ ฉันหวังว่าฉันจะเล่นเกมนี้กับเธอต่อไปได้แต่ว่าเธอมันโง่เกินไป”

จากนั้นอีฟเวลินก็หันหลังเดินจากไปหลังจากที่เธอเยาะเย้ยวิเวียนเป็นครั้งสุดท้าย

วิเวียนตกตะลึง เธอยืนตัวแข็งทื่ออยู่ในโซนครัวอยู่นาน

เธอไม่เคยคิดว่าอีฟเวลินคือ “กลับสู่อดีต” ทำไมฉันถึงได้ไม่สงสัยมาก่อนเลยนะ เธอพูดถูก ฉันมันโง่ ฉันมันโง่จริงๆ

เธอกลับไปที่โต๊ะทำงานและเริ่มทำงานต่อภายใต้สายตาที่จับจ้องมาของเพื่อนร่วมงานทั้งหมดของเธอตลอดทั้งวัน

ในที่สุดวิเวียนก็เลิกงาน เธอตรงกลับบ้านทันที จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เห็นฟินนิคเลย

เขาเดินตรงไปยังห้องทำงานเพราะอยากที่จะทำงานค้างให้เสร็จ แต่เขาก็รู้สึกไม่มีสมาธิเพราะการแสดงออกที่ห่างเหินของวิเวียนก่อนหน้านี้ ไม่ได้ พวกเราจะทำตัวเหมือนคนแปลกหน้าต่อกันต่อไปไม่ได้ เมื่อคิดได้แบบนั้น ฟินนิคจึงลงบันไดไปที่ชั้นล่างอีกครั้งทันทีเพื่อคุยกับเธอ