ความรักสีคราม นิยาย บท 426

“ฟินนิค มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมา”

"ใช่เลย คุณรู้ไหมว่าแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ราคาหุ้นของเราตกลงไปเท่าไหร่แล้ว”

“หากข้อมูลของลูกค้ารั่วไหลออกไปเพียงหนึ่งหรือสองข้อมูลเรายังสามารถทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้ แต่นี่ข้อมูลทั้งหมดของพวกเขารั่วไหลออกไปได้ยังไง”

ขณะที่ฟินนิคเดินไปที่โพเดียมหน้าห้องประชุมทุกคนก็เริ่มเงียบลง จากนั้นเขาพูดขึ้น “ก่อนอื่น ผมต้อง การสารภาพว่าผมเป็นคนเปิดเผยข้อมูลเหล่านี้เอง ผมอยากจะขอโทษพวกคุณทุกคน”

ทันทีที่เขาพูดจบ บรรดากรรมการบริษัทก็เริ่มตำหนิติเตียนขึ้นมาอีกครั้ง

“ฟินนิค หมายความว่ายังไง คุณเป็นคนเดียวที่บริหารบริษัทงั้นเหรอ นี่มันน่าขันสิ้นดี”

กรรมการอีกคนพูดขึ้น “คุณพยายามจะทำอะไร หากคุณต้องการขุดหลุมฝังศพตัวเองก็ตามใจ แต่คุณจะดึงพวกเราติดร่างแหไปด้วยไม่ได้นะ”

“ฟินนิค คุณต้องอธิบายให้เราฟัง”

บางคนก็บ่นว่า “คุณรู้ไหมว่าจดหมายของทนายความที่ส่งถึงบริษัทของเรามีเป็นกองพะเนิน ในฐานะประธานบริษัทคุณทำแบบนั้นได้ยังไง”

ทุกคนไม่สามารถระงับความโกรธได้และต่างชี้นิ้วไปที่ฟินนิค พวกเขาต่างพากันสงสัยมาแต่แรกว่าใครเป็นคนรับผิดชอบข่าวนี้ แต่ไม่ได้คาดคิดว่าฟินนิคเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง

“ผมไม่สามารถบอกรายละเอียดให้ทุกคนทราบได้ แต่ผมรับรองกับพวกคุณทุกคนว่าผมจะพลิกฟื้นสถานการณ์ให้กลับมาดีขึ้น ขอเวลาผมหน่อย” เนื่องจากเป็นความผิดของเขา ฟินนิคจึงทำได้เพียงขอโทษคณะกรรมการอย่างอดทน

แม้ว่าพวกเขาจะโกรธ แต่ฟินนิคยังคงเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของบริษัท แม้ว่ากรรมการจะรวมหุ้นเข้าด้วยกันแต่หุ้นของฟินนิคก็ยังมากกว่า ซึ่งทำให้พวกเขาทำอะไรฟินนิคไม่ได้

ฟินนิครับรองและสร้างความมั่นใจให้กับคณะกรรมการซ้ำแล้วซ้ำอีกผ่านการโต้เถียงที่ยืดเยื้อและไร้ความหมายก่อนที่ผู้คนจะเริ่มจากไป

“คนเหล่านี้มักจะไม่มีอะไรพูดเมื่อคุณให้โบนัสพวกเขา ตอนนี้บริษัทกำลังตกที่นั่งลำบาก พวกเขากลับกำลังสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่” โนอาห์เดือดดาลหลังจากกรรมการออกจากห้องไป

เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง