ความรักสีคราม นิยาย บท 428

วิเวียนยอมรับฟังคำอธิบายของฟินนิคโดยไม่มีแววเคลือบแคลงสงสัยปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอเลย

วิเวียนกุมมือเขาเอาไว้และตระหนักว่าเธอไม่รู้จะพูดอะไรหรือปลอบโยนเขาได้อย่างไร เธอทำได้เพียงจับมือเขาไว้แน่นและหวังว่ามันจะช่วยมอบความเข้มแข็งให้เขาผ่านพ้นเรื่องร้ายๆ ไปได้

เมื่อฟินนิคเห็นว่าวิเวียนกำลังทำอะไรอยู่ เขาจึงตบหลังมือเธอเบาๆ “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวผมก็จัดการทุกอย่างได้ และคุณก็ไม่ต้องกังวลหรอก ตอนนี้สุขภาพของคุณสำคัญกว่า”

คลื่นอารมณ์ต่างๆ พรั่งพรูอยู่ในเส้นเลือดของเธอเมื่อได้ยินว่าฟินนิคเป็นห่วงเธอ วิเวียนรู้สึกซาบซึ้งใจและเจ็บปวดแทนเขา เธอจึงลุกขึ้นไปกอดเขาพลางกระซิบว่า “แน่นอนค่ะ ทุกๆ อย่างจะต้องคลี่คลายกลายเป็นดี”

“แน่นอน ทุกอย่างจะเรียบร้อยดี” ฟินนิคกอดเธอกลับ

เมื่อสองวันก่อนนั้นเขาออกไปข้างนอกและกำลังพยายามระงับข้อพิพาทระหว่างลูกค้าของเขา และเขายังต้องยอมเจียดเวลาไปเจอนักข่าวอีกซึ่งมันทำให้เขาเหนื่อยทั้งกายและใจ อย่างน้อยการได้อยู่ในอ้อมกอดของวิเวียนก็ทำให้ความเครียดของเขามลายหายไปในทันที

ทั้งคู่กอดกันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน ในบางทีวิเวียนก็รู้สึกว่าฟินนิคเอนน้ำหนักลงมาที่ตัวเธอมากขึ้นราวกับว่าเขาอยากบดขยี้เธอให้แหลก

“ฟินนิค” เธอเรียกชื่อเขาด้วยเสียงแผ่วเบาเมื่อเธอรับน้ำหนักตัวเขาไม่ไหวอีกต่อไป แต่ไม่มีการตอบรับใดๆ จากเขา

“ฟินนิคคะ” ยังไม่มีการตอบรับจากเขาอีก วิเวียนจึงเงยหน้าขึ้นมองฟินนิคและเธอต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเขาหลับไปแล้ว

วิเวียนเอนหลังอย่างระมัดระวังและปล่อยให้ฟินนิคนอนอยู่บนเตียง เธอประคองหน้าฟินนิคด้วยหัวใจที่เจ็บปวดแทนเขาหลังจากที่เธอห่มผ้าให้เขาแล้ว ขณะที่วิเวียนมองดูฟินนิคหลับสนิทอย่างรวดเร็ว เธอก็คิดว่าเขาคงเหนื่อยสะสมมาตั้งแต่สองวันที่แล้ว

เมื่อกลัวว่าเธออาจจะปลุกเขาตื่น วิเวียนจึงหดมือกลับและอยู่ข้างเขาเงียบๆ

ในอีกมุมหนึ่ง อีฟเวลินกับมาร์คกำลังปรึกษากันอยู่ในร้านอาหารที่ซ่อนตัวอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง

“อืม ตอนนั้นเธอให้สัญญากับฉันไว้ แต่ดูตอนนี้สิว่าเรื่องราวมันกลับกลายเป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง ดูเหมือนว่าสุดท้ายแล้วเธอก็อาศัยไม่ได้ วิเวียนยังวางแผนที่จะหนีไปอีก” มาร์คพูดอย่างเย้ยหยัน