ความรักสีคราม นิยาย บท 448

"หนึ่งเดือนเหรอ" ใบหน้าของฟินนิคขรึมลงขณะที่เขานับจำนวนวันในใจ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเป็นวันเดียวกับที่วิเวียนถูกลักพาตัว ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่เด็กจะเป็นสายเลือดเดียวกับเขา

"ใช่" วิเวียนพยักหน้าโดยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในสีหน้าของฟินนิค “พูดตามตรง ฉันต้องตั้งท้องเด็กในคืนก่อนที่ฉันจะถูกลักพาตัวแน่ๆ”

คำพูดนั้นทำให้ฟินนิคจำได้ว่าคืนก่อนที่เธอจะถูกลักพาตัว ทั้งคู่มีอะไรกันจริงๆ มันจะบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ... พวกเขาอยากมีลูกมาตลอด แต่ถึงอย่างนั้น วิเวียนก็ยังไม่ท้อง เป็นไปได้ยังไงที่ในช่วงเวลาทั้งหมด เธอจะเพิ่งตั้งท้องในคืนนั้น

ด้วยเหตุนั้น ฟินนิคจึงรู้สึกสงสัย ถ้าเขาเดาถูก ก็หมายความว่าเด็กคนนั้นอาจเป็นผลพวงของการรุมโทรม

ภาพของชายทั้งสี่กำลังฉีกเสื้อผ้าของวิเวียนฉายขึ้นมาในหัวของฟินนิคขณะที่กำลังคิดแบบนั้น ทำให้ความโกรธในตัวเขาพลุ่งพล่าน

“มาร์ค นอร์ตัน สักวันหนึ่งฉันจะทำให้แกชดใช้”เขาพูดพึมพำขณะที่กำหมัดแน่น

ท่าทางที่ดูเสียสติของฟินนิคทำให้วิเวียนรู้สึกโกรธ เธอมองไปที่เขาอย่างปลงตกและสงสัยว่าทำไมฟินนิคถึงไม่แสดงความดีใจเลยหลังจากได้ยินว่าเธอตั้งครรภ์

“ฟินนิค คุณโอเคไหม” วิเวียนถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “คุณไม่ได้หวังเรื่องลูกมาตลอดเหรอ ทำไมตอนนี้ คุณดูไม่ดีใจเลยล่ะ”

“ไม่ ไม่ วิเวียน ผม...” ฟินนิคไม่แน่ใจว่าจะอธิบายความคิดของเขากับวิเวียนยังไง ความคิดที่ว่าวิเวียนกำลังตั้งท้องลูกของผู้ชายอีกคนทำให้เขาเกิดความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะตามล่าผู้ชายทั้งสี่คนแล้วถลกหนังพวกเขาทั้งเป็น

ยิ่งนึกถึงตอนที่วิเวียนบอกเรื่องที่เธอตั้งท้องด้วยความตื่นเต้น มันก็ยิ่งทำให้หัวใจของเขาแตกสลายมากขึ้นไปอีก

เพราะแบบนั้น ทำให้ฟินนิคไม่สามารถเผชิญหน้ากับวิเวียนได้ เพราะรังแต่จะทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวดที่ได้เห็นเธอมีความสุขอย่างล้นเหลือตอนที่พูดถึงเด็กคนนั้น

“คุณกำลังพูดถึงอะไร” วิเวียนโพล่งออกมาขณะที่เธอลุกขึ้นจากโซฟา เธอมองไปที่ฟินนิคด้วยความไม่อยากเชื่อและตะโกนอย่างโกรธเคืองว่า “คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง นี่ลูกของเรานะ”