ความรักสีคราม นิยาย บท 451

“เธอท้องเหรอ” คุณนอร์ตันอุทานอย่างร้อนใจเมื่อได้ยินข่าว

“ค่ะ” วิเวียนพยักหน้าพลางร้องไห้ “คุณปู่คะ ได้โปรดช่วยฉันเกลี้ยกล่อมฟินนิคให้ยอมให้ฉันเก็บเด็กคนนี้ไว้ด้วยนะคะ”

“กี่สัปดาห์แล้ว” คุณนอร์ตันถามคำถามที่เขาเป็นห่วงที่สุดโดยไม่ใยดีกับคำร้องขอของวิเวียน

เมื่อได้ยินคำตอบของคุณนอร์ตันวิเวียนก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันแปลกที่ทั้งคุณนอร์ตันกับฟินนิคต่างก็ตอบรับกับข่าวต่างๆ ด้วยคำถามเดียวกัน

แต่เธอก็ไม่ใส่ใจและตอบไปว่า “เท่าที่คุณหมอบอกฉันตั้งท้องได้สี่สัปดาห์แล้วค่ะ”

สี่สัปดาห์ ใบหน้าของคุณนอร์ตันเปลี่ยนเป็นซีดเผือดเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ มันหนึ่งเดือนมาแล้วที่วิเวียนถูกลักพาตัวไป เป็นไปได้ไหมว่าเด็กเกิดจากเหตุการณ์ครั้งนั้น

ไม่ต้องสงสัยว่าฟินนิคอยากให้เธอไปทำแท้งซะ จะเป็นเวลาไหนก็ได้แต่ทำไมจะต้องเกิดจากช่วงเวลานั้นด้วย ช่างเป็นเหตุบังเอิญที่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเหลือเกิน

วิเวียนสังเกตเห็นว่าคุณนอร์ตันมีสีหน้าสับสนงงงันบนใบหน้าอย่างไรและฟินนิคก็มีสีหน้าแบบเดียวกันเมื่อวันก่อนหน้านี้

เธอเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจกับเรื่องนั้นกลัวว่าคุณนอร์ตันจะมีท่าทีแบบเดียวกับฟินนิค

“วิเวียนฉันคิดว่า...มันน่าจะดีที่สุดถ้าเธอจะไปเอาเด็กออกซะ” ดูเหมือนคุณนอร์ตันจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกขณะที่เขาพูด “เชื่อฟินนิคแล้วทำแท้งซะเถอะ”

“ทำไมล่ะ” วิเวียนขึ้นเสียงขณะสติแตกและถามว่า “ทำไมคุณทั้งสองคนถึงยืนยันให้ทำแท้ง แต่เด็กคนนี้เป็นลูกของฉันกับฟินนิคนะ”

คำพูดของวิเวียนทำให้คุณนอร์ตันระลึกถึงความทรงจำเกี่ยวกับสิ่งที่ฟินนิคเคยบอกเขาไว้-เกี่ยวกับเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น จิตใต้สำนึกของวิเวียนเลือกที่จะลบความทรงจำเรื่องนั้นออกไป

“วิเวียนช่วยฟังฟินนิคหน่อยเถอะ” คุณนอร์ตันไม่รู้เลยว่าจะอธิบายสถานการณ์ทั้งหมดให้วิเวียนเข้าใจได้อย่างไร

เธอเซถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วนั่งลงตรงขอบโซฟา วิเวียนคิดไม่ถึงว่าแม้แต่คุณนอร์ตันจะไม่ช่วยเธอ คราวนี้ฉันจะทำยังไงดี

ถ้าเหตุผลเบื้องหลังการคัดค้านของฟินนิคเป็นเพราะอีฟเวลินงั้นของคุณปู่ล่ะ ทำไมคุณปู่ถึงเห็นดีเห็นงามกับการทำแท้งด้วย

มันเป็นเรื่องโหดร้ายสำหรับเราจริงๆ ที่ต้องปิดบังความจริงจากเธอ ยิ่งไปกว่านั้นเธอจะไม่มีวันเห็นด้วยเป็นอันขาด