ความรักสีคราม นิยาย บท 456

ผ่านไปสักพักวิเวียนเดินช้าลงและนั่งลงบนเก้าอี้ยาวตัวหนึ่ง เธอครุ่นคิดอย่างเหม่อลอยเต็มไปด้วยความรู้สึกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

เพราะฟินนิคไม่ยอมเชื่อที่ฉันพูด ฉันมั่นใจว่าเขาจะบังคับฉันทุกวิถีทางให้ไปเอาเด็กออก เขาคงไม่มีวันยอมรับความจริงว่าเด็กเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเป็นอันขาด ฉันจะทำยังไงถึงจะปกป้องเด็กคนนี้ได้

ขณะเดียวกันวิเวียนอดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามกับตัวเอง ดูเหมือนฟินนิคจะยืนกรานให้ฉันไปทำแท้งเพราะเขาสงสัยว่านั่นไม่ใช่ลูกของเขา

ถ้าอย่างนั้นทำไมเขาถึงปฏิเสธที่จะยอมรับคำอธิบายของฉันล่ะ เขาไม่ใช่ไม่รู้ถึงความเป็นไปได้ที่ว่าฉันตั้งท้องกับเขาจริงๆ นี่นา

ดูเหมือนว่าฟินนิคจะเชื่อแต่อีฟเวลิน ดังนั้นเขาถึงไม่เคยสงสัยหล่อนเลย เมื่อตะกี้เขาย้ำว่าเขารู้จักอีฟเวลินดี เห็นได้ชัดว่าเขายังมีใจให้หล่อนอยู่

พอคิดถึงเรื่องนี้น้ำตาในดวงตาของวิเวียนก็เริ่มเอ่อคลอขึ้นมาอีก ไม่ว่าจะยังไงเธอก็หายใจลึกๆ และกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาอีกครั้ง

เธอสลัดหัวอย่างแรงบังคับตัวเองไม่คิดวุ่นวายอะไรอีก

เธอวางฝ่ามือทั้งคู่ไว้บนท้องของเธอแล้วสาบานกับตัวเองว่า ฉันต้องปกป้องตัวเองกับลูกของฉัน ไม่สำคัญหรอกว่าพ่อจะไม่ต้องการเด็กหรือแม้แต่จะหย่ากับฉัน ฉันจะปกป้องลูกของฉันอย่างดีสุดความสามารถ ไม่มีใครห้ามไม่ให้ฉันคลอดลูกของฉันออกมาได้ ฉันจะพยายามให้ถึงที่สุดเพื่อเลี้ยงลูกของฉันและให้ความรักกับเขาอย่างเต็มที่

วิเวียนบอกตัวเองให้คิดในทางที่ดีและมีกำลังใจ วิเวียน วิลเลี่ยมไม่ต้องห่วงนะ มันต้องมีทางออกสำหรับเธอแน่ๆ อย่ายอมแพ้ง่ายๆ ถ้ามันเป็นชะตากรรมที่ฉันจะต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวในวันหนึ่ง ฉันจะต้องเข้มแข็งและมีความกล้าอย่างนางสิงห์ ฉันจะต้องไม่ร้องไห้ง่ายๆ อีกแล้ว ตอนนี้ฉันต้องรวบรวมสติของตัวเองจะได้ทำงานอย่างหนักและมีชีวิตที่มีความสุข ไม่อย่างนั้นฉันจะเลี้ยงดูลูกของฉันอย่างดีได้ยังไง

วิเวียนทำใจให้สงบลงได้อีกครั้ง เธอเช็ดน้ำตาและมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมราเชล

ตอนนี้ฉันสงสัยว่าอาการของท่านเป็นยังไง ฉันต้องถือโอกาสถามท่านว่าลูกสาวในสายเลือดของท่านอยู่ที่ไหน ฉันกลัวจริงๆ ว่าอาการของท่านอาจจะแย่ลงเมื่อไหร่ก็ได้

แต่ไม่มีวี่แววของราเชลเมื่อเธอไปถึงห้องผู้ป่วยของท่าน เธอนั่งลงบนเตียงและรอท่านพลางคิดว่าท่านอาจจะไปเข้าห้องน้ำ

วิเวียนรออยู่ค่อนข้างนานก่อนที่ประตูห้องผู้ป่วยจะเปิดอีกครั้ง แต่เธอต้องแปลกใจที่นางพยาบาลคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาแทนที่จะเป็นราเชล

เธอถามวิเวียนอย่างร้อนรน “คุณคือลูกสาวของคุณราเชล วิลเลี่ยมใช่ไหมคะ”

แม่ขา ช่วยรับโทรศัพท์ที อย่าทำให้หนูกลัวเลย ตอนนี้แม่อยู่ที่ไหน วิเวียนเริ่มพึมพำออกมาอย่างร้อนใจเมื่อแม่ของเธอยังไม่รับสาย

ท่านจะไปที่ไหนได้ ท่านไม่คุ้นกับแถวนี้สักหน่อย วิเวียนพยายามอย่างหนักที่จะคิดถึงสถานที่ที่แม่ของเธออาจจะไปแต่ก็คิดไม่ออกเลย

ทันใดนั้นก็มีบางอย่างผุดขึ้นในใจของวิเวียน อ๋อ ฉันตามหาท่านด้วยตำแหน่งปัจจุบันผ่านจีพีเอสของโทรศัพท์ของท่านได้นี่นา