น้ำเสียงสั่นๆ ของเขามันบีบคั้นหัวใจของเธอ เขารู้สึกตื่นกลัวกับสิ่งที่เธอพูดเหรอ งั้นเธอก็รู้แล้วว่าเขาไม่อยากแยกจากเธอมากแค่ไหน
“โอเค” วิเวียนพยักหน้าขณะที่เขากอดเธอไว้ในวงแขนของเขา น้ำตาของเธอทิ้งรอยบนเสื้อเชิ้ตของเขา วิเวียนรู้สึกถึงความสุขที่เธอขาดหายไปช่วงเวลาหนึ่ง
“วันนี้ฉัน...” วิเวียนผลักเบาๆ และเว้นช่องว่างระหว่างกันด้วยเจตนาที่จะบอกฟินนิคเกี่ยวพ่อแม่ของเธอแต่ความกลัดกลุ้มบนใบหน้าเขาทำให้เธอชะงัก
“อะไรเหรอ” เขาถาม
“ไม่มีอะไรค่ะ” เธอส่ายหน้าก่อนจะดึงเขากลับมา
เธอคาดว่าฟินนิคอาจจะไม่ยอมรับว่าอีฟเวลินเป็นคนจัดฉากใส่ร้ายเธอในตอนนั้น และมันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะคาดเดาว่าเขาจะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร
มันยากพอแล้วกว่าที่พวกเขาจะมาถึงจุดนี้ได้ ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะทะเลาะกับเขาอีกเพราะอีฟเวลิน เธอคิดว่าเรื่องนี้ยังรอได้
ฟินนิคไม่ได้กดดันเธอในเรื่องนี้เหมือนกัน เขาแค่ประคองเธอแนบชิดและอิ่มเอมกับความนุ่มนวลที่อบอวลรอบตัวพวกเขาให้เนิ่นนานที่สุด
เวลาผ่านไปสองสามวันอย่างรวดเร็วนับตั้งแต่ตอนนั้น
ฟินนิคกับวิเวียนเข้ากันได้ดีระหว่างช่วงเวลานี้ ถึงเขาจะดูไม่เป็นตัวของตัวเองเต็มที่นักแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องการทำแท้งอีกเลยและพวกเขาก็ไม่ได้มีข้อขัดแย้งอะไรเกี่ยวกับปัญหานั้นอีกต่อไป
วิเวียนรู้สึกตื้นตันใจกับการยอมรับอย่างเด็ดเดี่ยวของเขา มันยิ่งเป็นการสนับสนุนการหาทางออกของเธอ เธอจะต้องแก้ไขปัญหาด้วยตัวเธอเองเพราะนี่คือทางเดียวที่ฟินนิคจะยอมรับและรักเด็กคนนี้ได้อย่างสมบูรณ์
เด็กคนนี้คือสิ่งที่ทั้งคู่เฝ้ารอมานานและสมควรจะได้รับทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีที่สุด ไม่มีทางที่วิเวียนจะยอมปล่อยให้ลูกเกิดมาบนโลกนี้โดยไร้ซึ่งความรักจากพ่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...