ความรักสีคราม นิยาย บท 522

เธออยากเป็นเพื่อนกับฉันอีกครั้งอย่างนั้นเหรอ? วิเวียนตะคอกอย่างเย็นชาในหัวขณะที่เธอพยายามต่อต้านความรู้สึกที่อยากจะสะบัดมือออก

นี่คือสิ่งที่เธอทำเมื่อห้าปีที่แล้ว เธอผูกมิตรกับวิเวียนก่อน จากนั้นจึงวางกับดักมาเรื่อยๆ และรอให้วิเวียนเดินเข้าไปติดกับ วิเวียนรู้ว่าเธอกำลังใช้กลอุบายเดิมๆ อีกครั้ง เธอคิดว่าฉันจะโง่พอให้เธอหลอกอีกหรือไง? มันคงจะเป็นแค่การแสดงใช่ไหม? ฉันก็แสดงเป็นเหมือนกัน

“เธออยากกลับมาเป็นเพื่อนกับฉันอีกครั้งจริงๆ เหรอ?” วิเวียนแสร้งทำเป็นตกหลุมพรางของเธออีกครั้ง

"จริงๆ" อีฟเวลินพยักหน้ายืนยัน เธอแอบดีใจแต่ก็ยังทำหน้าเหมือนสำนึกผิดอยู่ “วิเวียน โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะ ได้ไหม? เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าฉันได้รับบทเรียนของฉันแล้ว”

“เอาล่ะ” วิเวียนพูดอย่างลังเล “ฉันยกโทษให้เธอ”

"จริงหรอ?" ครั้งนี้ดวงตาของอีฟเวลินเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจอย่างแท้จริง “วิเวียน เธอเต็มใจอภัยให้ฉันจริงๆ เหรอ? เธอยังเต็มใจที่จะเป็นเพื่อนกับฉันจริงๆ ใช่ไหม?”

อีฟเวลินไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอสามารถพูดให้วิเวียนให้อภัยเธอได้อย่างง่ายดายเช่นนั้น

“ใช่ ฉันยกโทษให้เธอ” วิเวียนพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่างที่เธอพูดนั่นแหละ ขาของเธอก็พิการไปแล้ว ฉันเชื่อว่าเธอคงเข็ดหลาบแล้วหล่ะ และเธอคงไม่ทำแบบนั้นอีก”

“ขอบใจมากนะวิเวียน” อีฟเวลินตอบอย่างซึ้งใจ “ขอบใจมากจริงๆ ที่ยอมยกโทษให้ฉันนะ”

"ไม่เป็นไร" วิเวียนตบมือเธอเบาๆ เพื่อเป็นการปลอบใจ “ตอนนี้เธอต้องเดินทางไปไหนมาไหนด้วยรถเข็น เธอต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ นะ ไม่ต้องรู้สึกผิดไปมากกว่านี้อีกแล้ว ให้คิดซะว่าเรื่องพวกนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ตกลงไหม?”

"ตกลง เรื่องทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้ว เราจะไม่พูดถึงมันอีก” อีฟเวลินเห็นด้วยอย่างมีความสุข

วิเวียนมองนาฬิกาข้อมือของเธอและแสร้งทำเป็นเร่งรีบ “พอดีฉันมีธุระต้องไปทำต่อ คงจะไปต่อกับเธอไม่ได้ กลับบ้านดีๆ นะ”