ความรักสีคราม นิยาย บท 531

เมื่อรู้ว่าเธอหยาบคายเพียงใด พนักงานเสิร์ฟก็รู้สึกเสียใจที่พลาดโอกาสถุยน้ำลายใส่แก้วกาแฟของเธอก่อนหน้านี้

แทนที่จะดื่มกาแฟ อีฟเวลินยังคงมองไปรอบๆ แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของวิเวียน ขณะที่อีฟเวลินกำลังจะสบถก็มีความโกลาหลเกิดขึ้นรอบๆ ตัวเธอ

อีฟเวลินหันไปมองและตกตะลึงกับภาพที่เห็น นั่นวิเวียนเหรอ?

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอสวมชุดสีมรกตขับผิวนวลของเธอได้เป็นอย่างดี ชุดยาวระดับเข่าเผยให้เห็นขาเรียวสวยและเรียบเนียน

ใบหน้าของเธอดึงดูดความสนใจของทุกคน การแต่งหน้าที่ดูมีมิติรับกับผมหยักศกของเธอ คนที่อยู่รอบๆ ไม่มีใครละสายตาจากเธอได้เลย

สิ่งที่ทำให้พวกเขาตะลึงมากที่สุดคือความรู้สึกสูงส่งเยือกเย็น มันทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าเธอเป็นงานศิลปะในพิพิธภัณฑ์ที่ทำได้เพียงเฝ้าดูดูอยู่ห่างๆ และไม่อาจจะเข้าใกล้ได้

เมื่อวิเวียนเห็นว่าทุกคนต่างพุ่งความสนใจมายังเธอรวมถึงอีฟเวลินที่อ้าปากค้างเล็กน้อย เธอรู้สึกราวกับว่าได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อห้าปีก่อน แต่ครั้งนี้สถานการณ์นั้นกลับตรงกันข้าม

นี่เป็นสิ่งที่วิเวียนต้องการ เธออยากให้อีฟเวลินรู้ว่าเธอไม่ใช่คนเดิมเมื่อห้าปีที่แล้วอีกต่อไป จากนี้ไปวิเวียนจะทำให้อีฟเวลินได้ลิ้มรสความเจ็บปวดแบบที่เธอเคยได้รับบ้าง

“เธอมาเร็วจัง” วิเวียนกล่าวขณะนั่งลงตรงหน้าอีฟเวลิน

เมื่ออีฟเวลินรวบรวมสติได้ ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและดุร้าย เธอกำมือตัวเองแน่นจนเกือบช้ำแต่แสร้งทำเป็นยิ้มสดใส

"ใช่แล้ว ฉันไม่มีอะไรทำก็เลยมาเร็ว นั่งรอตรงนี้ก็ไม่ได้น่าเบื่ออะไรเพราะทิวทัศน์ที่นี่สวยงาม” อีฟเวลินตอบ

“อ๋อ” วิเวียนตอบเรียบๆ