ความรักสีคราม นิยาย บท 592

ฉันจะไม่ตกงานใช่ไหม? เลขาสาวคิดในใจ ใบหน้าของเธอซีดเผือดและขาของเธอก็สั่นขณะที่เธอกำลังวิ่งหนี

วันต่อมา ในห้องทำงานของฟินนิค

ชายคนนั้นกำลังนั่งอ่านเอกสารที่โต๊ะทำงานอยู่ดีๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“เข้ามา” เขาตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง

“คุณคงเหนื่อยมาก ฟินนิค คุณควรจะหยุดพักบ้างนะคะ คุณทำงานแบบนั้นไปเรื่อยๆ ไม่ได้หรอกนะ”

เสียงของผู้หญิงที่ฟังดูคุ้นหูดังขึ้น น้ำเสียงของเธอฟังดูอ่อนโยนและน่ารัก

ฟินนิคขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินเสียงของเธอ

ฉันก็นึกว่าเป็นเลขาของฉันเสียอีก ทำไมต้องเป็นอีฟเวลินด้วย? เธอมาทำอะไรในห้องทำงานของฉัน?

"ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?" เขาปิดแฟ้มเอกสาร จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองอีฟเวลินอย่างเย็นชา

เธอยังคงนั่งอยู่ในรถเข็น แต่รูปร่างหน้าตาของเธอกลับเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก วันนี้เธอสวมชุดกระโปรงยาวสีขาวและมีผ้าห่มขนสัตว์พาดอยู่บนตัก การแต่งหน้าที่ดูเป็นธรรมชาติและผมสีดำยาวสยายของเธอช่วยให้เธอดูไร้เดียงสาและใจดี

เมื่อได้ยินคำถามที่ดูเฉยเมยของฟินนิค เธอก็กัดริมฝีปากล่างของตัวเอง ดวงตาของเธอในตอนนี้แดงก่ำเล็กน้อย ก่อนจะแสร้งทำเป็นรวบรวมความกล้าแล้วเงยหน้าขึ้น “ฉันกลัวว่าคุณจะเหนื่อยจากการทำงาน ฉันก็เลยทำซี่โครงหมูตุ๋นที่คุณชอบมาให้ ลองชิมดูสิคะ”

อีฟเวลินเปิดกล่องอาหารกลางวันที่เธอนำมาอย่างระมัดระวังขณะที่เธอพูด กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วออฟฟิศในทันที เธอพยักหน้าด้วยความพึงพอใจเมื่อเห็นซี่โครงหั่นฉ่ำๆ ตกแต่งด้วยผักสดวางอยู่ในกล่องอาหารกลางวัน มันดูเหมือนอาหารระดับห้าดาวจริงๆ

แน่นอนว่าเธอไม่มีทักษะหรือความอดทนในการทำอาหาร มันถูกจัดเตรียมไว้โดยแม่บ้านของเธอ

แต่ฟินนิคไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้น