ความรักสีคราม นิยาย บท 609

หลังจากได้ยินคำตอบของมาร์ค อีฟเวลินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ทำร้ายลูกชายของคุณโดยไม่มีเหตุผล”

“ผมหวังว่าคุณจะรักษาคำพูด” มาร์คเตือนอย่างไม่สบายใจ “หากมีอะไรเกิดขึ้นกับฟาเบียน ตำรวจจะได้รับแจ้งเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นทันที”

“ฉันสัญญา” อีฟเวลินตอบและยิ้มอย่างพอใจ หึ! ก่อนหน้านี้ล่ะทำยโสโอหัง? แล้วดูตอนนี้สิ คุณยอมรับเงื่อนไขของฉันแล้ว

เธอหัวเราะเยาะและจากไป

หัวใจของมาร์คเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เขาไม่รู้ว่าลูกชายของตนเองจะถูกดึงเข้าไปพัวพันด้วย อีฟเวลิน ผู้หญิงชั่วร้าย! ไม่มีอะไรหยุดเธอได้เลยจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย!

เมื่อเธอบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว อีฟเวลินก็ไม่ได้โกรธปฏิกิริยาของมาร์คอีก เธอเคลื่อนตัวเองออกจากห้องอย่างมีความสุข เรียบร้อย ได้เวลาจัดการเรื่องต่อไปแล้ว

เธอเพิ่งออกจากห้องเยี่ยมเมื่อฟินนิคปรากฏตัวที่ปลายอีกด้านของโถงทางเดิน อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น? เรามาเยี่ยมมาร์คในวันเดียวกันงั้นเหรอ?

เธอรีบซ่อนตัวที่บันไดข้างๆ ขณะที่หัวใจเต้นแรงอย่างตื่นตระหนก โชคดีที่เธอเร็วพอที่จะซ่อนตัวให้พ้นจากสายตาของเขา

อีฟเวลินตบหน้าอกของเธอและโผล่หน้าออกมาอย่างระมัดระวัง หลังจากเห็นว่าฟินนิคเข้าไปในห้องเยี่ยมแล้ว เธอก็รีบผละออกจากบันไดและจากไปอย่างรวดเร็ว

เมื่ออีฟเวลินออกจากประตูเรือนจำ เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โอ้ น่ากลัวมาก เธอคงตกที่นั่งลำบากถ้าฟินนิคเห็นเธออยู่ที่นั่น

คนขับรถเห็นเธอออกมาจึงรีบมาเข็นรถเข็นของเธอ

"ระวัง!" อีฟเวลินขมวดคิ้วและตำหนิคนขับที่บังเอิญผลักเธอไปชน

“ขอโทษครับคุณมอร์ริสัน ผมจะระวังให้มากกว่านี้” คนขับรถตอบอย่างหวาดกลัว ลึกๆ แล้วเขาก็กำลังสาปแช่งเธออยู่

ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ต้องหาเลี้ยงครอบครัว เขาคงไม่มาอยู่ที่นี่ตอนนี้ เธอเป็นนายจ้างที่น่ารำคาญที่สุดที่เขาเคยเจอ!

หลังจากแน่ใจว่าอีฟเวลินนั่งสบายแล้ว คนขับรถก็กลับไปยังที่นั่งคนขับ ตอนนี้เขาเหงื่อออกจนเปียกโชก

แต่เมื่อเห็นมาร์คสวมชุดนักโทษ หน้าตาดูโทรม ผมยุ่งเหยิงและเป็นมันเยิ้ม ฟินนิครู้สึกสงสารพี่ชายของเขา

มาร์คไม่ใช่คนที่หยิ่งทะนงอีกต่อไป แต่เป็นคนที่กำลังร้องขอความเมตตาภายใต้กระบวนการยุติธรรม ในขณะนั้น ฟินนิครู้สึกแย่ต่อพี่ชายของเขา

แต่ก็เป็นบทลงโทษที่เหมาะสมสำหรับสิ่งที่เขาทำลงไป

เมื่อพบความเห็นอกเห็นใจในสายตาของฟินนิค ความโกรธของมาร์คก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้เกิดขึ้น กล้าดียังไง?

“ฟินนิค นายโหดร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้ นายส่งพี่ชายของตัวเองเข้าคุก ฉันไม่ได้รู้จักนายเลย”

“พี่สมควรได้รับมัน” ฟินนิคกล่าวอย่างเฉยเมย

“ใช่ ฉันสมควรได้รับมัน” มาร์คยอมรับ “แต่ทำไมนายถึงทำเกินขอบเขตขนาดนี้? นายจะได้อะไรจากการเปิดเผยเรื่องพวกนั้น? นายเป็นเจ้าของหุ้นในนอร์ตันคอร์ปอเรชั่นด้วยเหมือนกัน นายจะทำลายตระกูลนอร์ตัน จริงๆ เหรอ?”